نویسنده: حسین مفیدی احمدی  |   ۳۰ تیر ۱۳۹۵

به نظر می رسد فرایند قدرت یابی گفتمان پارلمانتاریستی در ترکیه از مهمترین دلایل ناکامی کودتای اخیر در این کشور بوده است.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۳ تیر ۱۳۹۵

ریشه کن کردن داعش نیازمند همکاری نظامی - امنیتی نزدیک دولت‌ها در یک قالب محدود و هدفمند است. این همکاری باید با یک دستور کار مشخص، زمان بندی شده و متکی بر یک دیپلماسی چندجانبه صورت پذیرد. چنین روشی راه را بر تفسیرهای گسترده از اهداف بلندمدت و بعضا منافع ـ محور کشور‌ها می‌بندد. 

نویسنده: قدیر نصری (رئیس پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه)  |   ۱۳ تیر ۱۳۹۵

 آنچه در پی می‌آید تأملی بر خصایص کمتر گفته شدهٔ داعش است تا زمینه را فراهم کنم به پنج دلیلی که ثابت می‌کنند با صنعت خشم نمی‌توان قلمرو و سرزمین مشخصی را اشغال و کشور جدیدی را به مجموعه ملل دنیا اضافه کرد.

نویسنده: محمد تقی جهانبخش  |   ۳۰ خرداد ۱۳۹۵

در شرایط فعلی آثار توافق منعقده شده برای کشورهای متعاهد در سه حوزه ژئوپلیتیکی، اقتصادی و سیاسی ـ امنیتی قابل توضیح و تشریح به‌نظر می‌رسد. 

نویسنده: سید حسین موسوی (رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه)  |   ۱۹ خرداد ۱۳۹۵

سیاست خارجی عربستان از آغاز روی‌کارآمدن ملک‌سلمان دستخوش تغییرات راهبردی شده است. این تغییرات را در یک جمله می‌توان به این شکل توصیف کرد که ریاض به‌سرعت از راهبرد تعامل بر پایه نفوذ معنوی روی هم‌پیمانان محلی، منطقه‌ای و بین‌المللی به راهبرد تقابل بر پایه اعمال قدرت تغییر مسیر داده است.

نویسنده: پیمان یزدانی جواد حیران نيا (مدیر گروه)  |   ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۵

جیبوتی که در شاخ آفریقا قرار دارد، به علت دسترسی آسان به آب های بین المللی - مشرف به دریای سرخ و باب‌المندب- و ارتباط زمینی با کشورهای مرکزی قاره آفریقا از اهمیت استراتژیکی خاصی برخوردار است. به همین علت کشور کوچک «جیبوتی» بر خلاف وسعت کم و نبود منابع مهم انرژی در آن، از لحاظ ژئوپلیتیک اهمیت بالایی دارد و این مسأله از دید قدرت های جهانی  پنهان نمانده است.

نویسنده: سيدعلی نجات  |   ۲۳ فروردین ۱۳۹۵

افزایش حملات هوایی و زمینی به مناطق تحت کنترل داعش در سوریه و عراق، موجب تضعیف این گروه در این دو کشور شده است؛ به همین دلیل داعش بدون چشم‌پوشی از عراق و سوریه به عنوان مرکز خلافت خود به توسعه و گسترش بازوهای خود از طریق تأسیس استراتژی «بازوهای متعدد» در سایر مناطق خاورمیانه و شمال آفریقا دست زده است. 

نویسنده: شهره پولاب  |   ۲۲ فروردین ۱۳۹۵

با توجه به اینکه هر یک از بازیگران منطقه ای یا فرامنطقه ای، دولتی یا غیر دولتی در جستجوی منافع خود عرصه را برای گفتگوهای دیپلماتیک تنگ می کنند، جای یک سازمان بین المللی بی طرف برای حل و فصل مسایل، خالی بوده و بن بست سیاسی در مسایل و مشکلات سوریه، عدم کارایی سازمان ملل در حل بحران های بین المللی را یادآوری می کند.

نویسنده: آنا یوسفیان  |   ۲۲ فروردین ۱۳۹۵

روابط ایران و اروپا در دوره پسا برجام به دلیل رفع نگرانی های كشورهای غربی از فعاليت های هسته ای ايران و تمايل آنها برای همكاری با ايران برای حل مسائل ژئوپلتيك منطقه ای، فضای بی سابقه ای را تجربه مي كند.

نویسنده: سيدعلی نجات  |   ۲۲ اسفند ۱۳۹۴

بحران سوريه نمونه‌ای بارز از شکل‌گیری يک منازعه در ابعاد استراتژيکی در سياست بين‌الملل و گسترش درگيری‌های سياسی و امنيتی در نظام منطقه‌ای خاورميانه، ميان قدرت‌های بزرگ و متحدان منطقه‌ای آنها است. این امر در صورت پافشاری هر یک از بازیگران می‌تواند ضمن به مخاطره افتادن منافع و تحمیل هزینه‌های گزاف برای آنها، امنیت منطقه و چشم‌انداز ثبات در آن را نیز تحت تأثیر قرار دهد.