کلیدواژه

تعداد 402

ابتکار همکاری استانبول و توافق اخیر ناتو و کویت

نویسنده: جواد حیران نيا (مدیر گروه)  |   ۱۹ اسفند ۱۳۹۴

مشارکت ناتو با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس را می توان در راستای استراتژی ترویج ثبات در همسایگی ناتو و مناطق پیرامونی آن قلمداد کرد و آنرا ادامه برنامه مشارکت برای صلح و گفتگوی مدیترانه ارزیابی کرد.

ژئوپلیتیک برجام

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۹ اسفند ۱۳۹۴

برجام در پرتو فهم درست قدرت های جهانی از ضرورت پذیرش نقش منطقه ای ایران در تامین صلح و امنیت منطقه ای و به خصوص مبارزه با تروریسم داعش اجرایی گردید. سیاست خارجی ایران باید از ظرفیت ژئوپلتیک دوران پسا برجام و روابط متعادل با قدرت های بزرگ برای رفع تنش های منطقه ای و پیشبرد رویکرد توسعه ای و رونق اقتصادی استفاده کند.

محرک های اقدام نظامي روسيه در سوريه

نویسنده: اختر قاسمی  |   ۹ اسفند ۱۳۹۴

محرک بسیار مهمی که در اقدام نظامی روسیه در سوریه نقش مهمی داشته این است که از نظر روسیه، واکنش های تعلل آمیز ایالات متحده آمریکا نسبت به داعش که به طور جدی واکنشی بر علیه آن انجام نمی داد، به معنای از دست دادن خاک سوریه به نفع داعش و تضعیف آن در برابر نیروهای غیر داعشی همچون ترکیه و کشورهای حوزه خلیج فارس خواهد بود.

اضطرار ژئوپلیتیک و شکل گیری برجام

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۳ اسفند ۱۳۹۴

توافق هسته ای قدرت های جهانی با ایران (برجام) بیشتر ناشی از یک اضطرار ژئوپلیتیک منطقه ای بود که به نوعی کشورهای غربی را قانع کرد تا با حل موضوع هسته ای راه را برای حل معضلات استراتژیک منطقه ای هموار کنند. البته تلاش قدرت های جهانی برای جلوگیری از نزدیکی ایران به نقطه گریز هسته ای یا در طرف ایران، محدودیت های اقتصادی داخلی ناشی از تحریم های بین المللی و همچنین ضرورت حل مساله از طریق تعامل و پرهیز از جنگ مهم بودند.

ايران و آينده مذاكرات صلح افغانستان

۲۵ بهمن ۱۳۹۴

برگزاري مذاكرات صلح، اقدام مثبتي جهت برقراري ثبات، امنيت، كاهش خشونت و ايجاد صلح پايدار در افغانستان و به تبع آن در منطقه و جهان است. بي ثباتي و ناامني موجود در افغانستان پس از گذشت 15 سال از سقوط دولت طالبان، لزوم حل مشكل طالبان با دولت از طريق سياسي – مذاكرات و حل اختلافات از طريق تفاهم- را فراهم كرده است. اما دو نكته حائز اهميت در اين خصوص، از يك سو اهمیت بهره مندی و دریافت حمايت ایران به عنوان یکی از همسايگان تأثيرگذار افغانستان در روند صلح و ثبات در اين كشور است. از سوي ديگر، لزوم پيوستن گروه‌هاي مختلف معارض داخلي به اين مذاكرات است.

ارتش مشترك عربی، افسانه يا واقعيت؟

نویسنده: جواد حیران نيا (مدیر گروه)  |   ۱۴ بهمن ۱۳۹۴

تشکیل رژیمهای امنیتی و همگرایی امنیتی مستلزم وجود سطح بالایی از انسجام و ادراک میان اعضای تشکیل دهنده آن رژیم ها در خصوص امنیت و تهدیدات امنیتی از یک سو و چگونگی مقابله با تهدیدات امنیتی از سوی دیگر است. نوع نگاه متفاوت کشورهای تشکیل دهنده ارتش مشترک عربی به مقوله امنیت و تهدیدات امنیتی و رویکرد متفاوت آنها در مسائل منطقه ای و حتی داخلی یکدیگر باعث شده تا شکل گیری چنین ارتشی با هاله ای از ابهام روبرو شود.

آینده پژوهی روندهای نوظهور در خاورميانه عربی در پرتو نقش آمريكا

نویسنده: حسین مینایی  |   ۱۳ بهمن ۱۳۹۴

منطقه خاورميانه كانون بحران در جهان است و معماي امنيت در منطقه در بالاترين سطح وجود دارد. پس از وقوع حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001، خاورمیانه نقش برجسته تری در سیاست آمریکا نسبت به گذشته بازي کرده است. روندهای نوظهور در خاورمیانه موجب افزایش توان بالقوه بی ثباتی خواهد شد.

برندگان و بازندگان ژئوپلیتیک برجام

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۱ بهمن ۱۳۹۴

اجرای برجام همزمان موجب تقویت جایگاه اقتصادی و ژئوپلیتیک ایران در منطقه می‌شود. از لحاظ اقتصادی، بازگشت یا نزدیک شدن ایران به سهم طبیعی صدور نفت در اوپک موجب تقویت روابط اقتصادی و به دنبال آن روابط سیاسی ایران با اروپا، هند، چین و ترکیه می‌شود. از لحاظ ژئوپلیتیک هم اجرای برجام جایگاه راهبردی ایران را در منطقه افزایش داده است.

اعلام خصوصى سازى آرامكو، اقدامى اقتصادى يا سياسى؟

نویسنده: مریم پاشنگ  |   ۷ بهمن ۱۳۹۴

اعلام برنامه خصوصی سازی سهام آرامکو در شرایطی که حتی در مورد کلیات و روند آن تصمیم گیری نشده بیش از آنکه تصمیمی اقتصادی در راستای برنامه بلندمدت اصلاحات اقتصادی عربستان باشد، ژستی سیاسی و پوپولیستی در بعد داخلی و ترفندی برای تحت تاثیر قراردادن سرمایه گذاران خارجی علاقه مند به سرمایه گذاری در اقتصاد ایران و به ویژه صنعت نفت در فضای پسا تحریم است و اهداف ژئوپلیتیکی را در محیط قیمتهای پایین در بازارهای نفت دنبال می کند.

احداث پایگاه نظامی ترکیه در قطر و نظم امنیتی خلیج فارس

نویسنده: جواد حیران نيا (مدیر گروه)  |   ۳۰ دی ۱۳۹۴

اقداماتی چون احداث پایگاه نظامی ترکیه در قطر نمی تواند نظم و ساختاری فراگیر و جامع را برای منطقه به ارمغان آورد. اما این اقدام بسته به برخی شرایط نیز نمی تواند در تضاد با منافع ایران تلقی شود.