نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۹ مهر ۱۳۹۴

شنبه بیست و پنجم مهرماه تهران میزبان نشست مقدماتی کنفرانس امنیتی مونیخ بود. در این نشست یک روزه نمایندگان بیش از 60 کشور و سازمان بین المللی در آن شرکت کرده بودند، دكتر كيهان برزگر، استاد روابط بين‌الملل و رییس پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه در گفت‌وگوي تفصيلي با «ایرنا» برگزاری نشست اخیر در تهران را نشان دهنده افزایش اهمیت و نقش منطقه ای ایران دانست که پس از توافق جامع هسته ای با قدرت های بزرگ و تحولات اخیر در خاورمیانه ابعاد تازه ای به خود گرفته است .به نظر این مدرس دانشگاه، رویکرد اصلی اجلاس های مونیخ تاکید بر پیوستگی امنیت منطقه ای و جهانی و پویایی بحران ها است. بر همین مبنا راه حل بحران ها هم باید همه جانبه باشد.

نویسنده: حسین مفیدی احمدی  |   ۲۵ مهر ۱۳۹۴

انتخابات اخیر پارلمانی ترکیه موید این گزاره بوده است که فرایند اروپایی شدن جامعه در ترکیه، علیرغم فراز و فرودهای فراوان آن، هیچگاه متوقف نشده است و ایجاد نهادهای دموکراتیک قدرتمندتر و باثبات تر را ممکن ساخته است. در ضمن در این انتخابات شاهد مخالفت اکثریت اعضاء جامعه ترکیه با رویکردهای تمرکز گرایانه و گاهی انحصارگرایانه نخبگان سیاسی حاکم بودیم.

نویسنده: مریم پاشنگ  |   ۱۴ مهر ۱۳۹۴

به نظر می رسد که اوپک نه فقط به خاطر افزایش تولید نفت خام های غیر متعارف، بلکه به علت تعمیق شکاف بین اعضای خود در حال از دست دادن نفوذش در بازارهای نفت است. واقعیت اینست که هر از گاهی شرایط حاکم بر بازارهای نفت با اهداف سیاسی و ژئوپلیتیکی کشورها همسو می شود و محرک اصلی اقدامات آنها نه تحولات عوامل بنیادین و غیربنیادین بازارهای نفت بلکه انگیزه های سیاسی و اهداف ژئوپلیتیکی آنهاست.

نویسنده: حسین مفیدی احمدی  |   ۱۳ مهر ۱۳۹۴

به نظر می رسد نتایج انتخابات پارلمانی ماه ژوئن ترکیه مؤید عمق یابی بعد هویتی «اروپایی» این کشور است و فارغ از نتیجه انتخابات زودهنگام پیش رو، تقویت هنجارهای مربوط به این بعد هویتی را در سیاست خارجی و راهبردهای منطقه ای ترکیه به همراه خواهد داشت.

نویسنده: مسعود رضائی  |   ۲۷ مرداد ۱۳۹۴

دو مسأله سوریه و اکراد، هیچگاه مانند امروز در رفتارشناسی ترکیه، تا این حد به هم پیوسته و نظامی نبوده‌اند. نظامی شدن رفتار ترکیه در سیاست خارجی و همچنین قضیه کردهای آن کشور، مهم‌تر از همه بر باد دهنده دستاوردهای سیاسی آن کشور و عامل اصلی بی‌ثباتی‌های اخیر در این کشور است. آنچه در این میان جلب توجه می‌کند، همراهی مستقیم و غیرمستقیم آمریکا، با روند نظامی برخورد کردن ترکیه است.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۲ تیر ۱۳۹۴

آیا یک توافق هسته‌ای سیاست منطقه‌ای ایران را تغییر خواهد داد؟ در این ارتباط، یک بحث غالب در آمریکا معتقد است که رفع تحریم‌ها در نتیجه توافق هسته ای و دستیابی ایران به منابع مالی بلوکه شده خود که بیش از 100 میلیارد دلار است سبب تهاجمی شدن ایران در مسائل منطقه ای و کمک مالی به گروه‌های طرفدار خود مثل حزب الله می‌شود و این به ضرر صلح و ثبات منطقه ای و به تبع منافع آمریکا و متحدانش است.

نویسنده: حسین مفیدی احمدی  |   ۲۴ خرداد ۱۳۹۴

این سئوال مطرح است که آیا ترکیه در ائتلاف کشورهای عرب سنی با محوریت عربستان برای مقابله با ایران و همچنین واکنش به تحولات یمن، حضور خواهد یافت یا خیر ؟..و در صورت حضور، این تصمیم از نظر تحلیل گران تصمیمی راهبردی است یا تاکتیکی...

نویسنده: آرمینا آرم (مدیر گروه)  |   ۲۴ خرداد ۱۳۹۴

کشورهای عضو اتحادیه اروپا که از سالهای گذشته تاکنون، بخش مهمی از انرژی مورد نیاز خود را از خطوط لوله واقع در اوکراین و از طریق روسیه دریافت کرده اند، نگران به خطر افتادن امنیت عرضه انرژی و تاثیر آن بر شرایط اقتصادی خود ناشی از این دگرگونی ها و رقابت های سیاسی هستند. اگر ایران بتواند از فرصت های پیش آمده به واسطه بحران اوکراین و منازعه میان روسیه و غرب استفاده کند، این موضوع در شرایط فعلی که ایران در حال مذاکره با کشورهای اروپایی و امریکا بر سر برنامه هسته ای است، می تواند قدرت چانه زنی طرف ایرانی را در مقابل غرب افزایش دهد.

نویسنده: محمد‌رضا حق‌شناس  |   ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۴

معادلات جدید داخلی و تحولات پیچیده منطقه ‏ای به همه بازیگران موثر در بحران سوریه به ویژه آمریکا نشان داده که چشم انداز روشن و قاطعی برای سرنگونی بشار اسد وجود ندارد. اما با تغییر مواضع بین ‏المللی آمریکا در بحران سوریه و انجام مذاکره با دولت سوریه، بشار اسد جزء راه حل بحران سوریه قلمداد خواهد شد.

نویسنده: حسین مفیدی احمدی  |   ۲ اردیبهشت ۱۳۹۴

به دو دلیل ایران و ترکیه مهمترین و مشروع ترین قدرت های منطقه برای همکاری در راستای حفظ نظام های دولت- ملت موجود هستند. دلیل اول، ثبات نسبی نهادهای حکمرانی دو کشور ایران و ترکیه و دلیل دوم، تغییر درک از تهدید دوجانبه بعد از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه در ترکیه.