کلیدواژه

تعداد 410

حملۀ تروریستی چابهار و ظهور پدیدۀ دیسراپشن

نویسنده: مسعود رضائی  |   ۱۹ آذر ۱۳۹۷

پیش از این بر این نظر بودم که دستورالعمل خاص شی جین‌پینگ رئیس جمهور چین در پرتو پیش‌روی به غرب، برای سال‌های آتی، ابعاد منفی متعددی را متوجه منافع اقتصادی و امنیتی کشور خواهد نمود؛ اما حادثه تروریستیِ چابهار نشان داد که این مهم را باید از هم‌اکنون جدی و زایمانی زودرس در نظر گرفت. بلافاصله پس از حمله تروریستی 15 آذر در چابهار، جواد ظریف در واکنش به این اتفاق، در شبکه اجتماعی توئیتر با پیامی تند و هشدارآمیز، تلویحاً آمریکا، کشورهای عرب منطقه و مشخصاً امارات متحده عربی را مسئول این جنایت قلمداد نمود و اظهار داشت: «...در سال ۲۰۱۰ سرویس‌های امنیتی ما افراط‌گرایانی را که از امارات می‌آمدند، ردیابی و بازداشت کردند و ...». اما واقعیت مارجرا چیست و چطور می‌توان این حادثه را تحلیل کرد. آیا نقش آمریکا، عربستان سعودی و امارات در این جنایت پررنگ است یا این حادثه را می‌توان در پیوند با تحولات و رقابت‌های استراتژیک میان هند و پاکستان و چین و آمریکا هم به بحث گذاشت؟

انتشار مقاله دکتر کیهان برزگر، رئیس پژوهشکده در گلوبال بریف

امكان «توافق بزرگ» بین ایران و آمریكا پس از خروج از برجام

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۹ آبان ۱۳۹۷

ایران یك سیاست مقاومتی به منظور دفع تهدیدات اعمالی آمریكا با تمركز بر راهبرد «نگاه به درون» را در پیش گرفت تا از این طریق ظرفیت و قوت اقتصاد ملی خود را تقویت كرده و همزمان با بهره‌برداری از موقعیت برتر ژئوپلتیك خود در مدیریت بحران‌های منطقه‌ای به ایفای نقش سیاسی خود بپردازد.

مخاطرات سند راهبرد ضد تروریسم آمریکا

نویسنده: حسین مفیدی احمدی  |   ۲۰ آبان ۱۳۹۷

قرار گرفتن ایران در مرکز تصویر تروریسم بین‌الملل چه به عنوان یک واقعیت در نگاه مقامات آمریکا در نظر گرفته شود و چه به عنوان یک اَبَر واقعیت برساخته، واجد مخاطرات امنیتی گسترده‌ای برای ایران خواهد بود.

گفت‌وگوی عصر اندیشه با دکتر کیهان برزگر، استاد روابط بین‌الملل

عصر ائتلاف‌ها گذشته است

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۷ آبان ۱۳۹۷

ما باید رویکرد ائتلاف‌محور و تکیه کامل بر دیگران، اعم از غرب یا شرق را در اندیشه‌های تئوریک و سیاست‌گذاری خود کنار بگذاریم و روی پای خود بایستیم. یعنی ما باید سایز قدرت ملی خود را تقویت نموده و آسیب‌پذیری‌مان را از درون کم کنیم.

خاشقجی و بحران یمن

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲ آبان ۱۳۹۷

از میان تاثیرات چندگانه منفی قتل جمال خاشقجی بر جایگاه منطقه ای و جهانی عربستان سعودی، شاید مهمترین مسئله مربوط به لرزان شدن مواضع این کشور در بحران یمن باشد که تاثیرات جدی بر معادلات جاری منطقه ای از جمله شکاف در ائتلاف جاری میان رژیم های محافظه کارعربی به رهبری سعودی و تغییر نگاه جوامع غربی نسبت به این بحران می گذارد.

خاشقجی و چشم‌انداز روابط آمریکا و عربستان سعودی

نویسنده: کامران کرمی  |   ۲۸ مهر ۱۳۹۷

طرح تجدید نظر در روابط با عربستان از سوی برخی مقامات آمریکایی، بیش از آنکه نمودهای عینی و میدانی داشته باشد، ناشی از برخی ملاحظات حزبی در درون آمریکا و مبتنی بر امتیازگیری های جدید از عربستان است.

انتشار مقاله دکتر کیهان برزگر، رئیس پژوهشکده در مرکز مطالعات الجزیره

ایران و توازن قوای در حال ظهور منطقه‌ای

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۳ مهر ۱۳۹۷

تمایل به تقویت "همکاری های منطقه ای" همواره در استراتژی سیاست خارجی ایران قوی بوده، اما همزمان نیاز دارد تا با اصل ثابت دیگر سیاست خارجی کشور یعنی "بازدارندگی تهدید از منطقه" (سخت و نرم) به نوعی تعادل برسد.

اجلاس سران سه كشور در تهران!

نویسنده: ابوالقاسم قاسم‌زاده  |   ۱۷ شهریور ۱۳۹۷

اجلاس رؤسای جمهور روسیه، تركیه و ایران در تهران با موضوع پایان بخشیدن به بحران سوریه و جنگی كه بیش از هفت سال ادامه دارد تشكیل شد. این اجلاس با محوریت جمع‌بندی نهایی از نشست‌های دوطرف دولت سوریه و گروه‌های معارض با حضور نمایندگانی از ایران، روسیه و تركیه در آستانه تا امروز، انجام گرفت.

چالش‌های انتقال سیاسی در عربستان سعودی

نویسنده: یوسف سیفی  |   ۳ شهریور ۱۳۹۷

اجرای اصلاحات سیاسی- اجتماعی در کشورهای عربی محافظه کار منطقه به ویژه در عربستان سعودی با چالش‌های جدی هویتی همراه است. یکی از این چالش ها نزاع دیرینه سنت – مدرنیسم است که در نهایت مانع از اجرای کامل هرگونه اصلاحاتی در این کشور می شود.

بازی باخت - باخت ائتلاف سعودی در یمن

نویسنده: سید مرتضی کاظمی دینان  |   ۳ شهریور ۱۳۹۷

مناقشه سعودی با یمن، یک بازی باخت - باخت است که می‌توان گفت میزان بازندگی ائتلاف متجاوز به مراتب بیشتر از یمنی‌ها است. واقعیت امر اینست که بحران موجود در یمن هیچ راه حل نظامی‌ای ندارد و تنها چاره، آتش‌بس بی‌قید و شرط و شروع گفتگوهای جدی و سازنده همراه با اراده واقعی برای پایان مناقشه است.