کلیدواژه

تعداد 153

پرونده هسته ای و طرف هفتم مذاکرات

نویسنده: سید حسین موسوی (رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه)  |   ۱۳ بهمن ۱۳۹۳

چالش و اختلافات پنهانی امریکا و رژیم صهیونیستی بر سر پرونده هسته ای ایران به اندازه ای بزرگ شده که دو طرف را به استفاده از حربه های عمیق در ساختارهای سیاسی داخلی شان ناگزیر ساخته است. در بررسی ابعاد گوناگون این کشمکش، یک تفسیر شتابزده این است که گفته شود میان دولت باراک اوباما و جمهوریخواهان کنگره و سنای امریکا تقسیم نقش صورت گرفته و اقدامات ظاهری دو طرف جنبه نمایشی داشته که هدفش سوق دادن ایران به نشان دادن نرمش بیشتر در مهلت باقیمانده است.

بازنمایی رویکردهای استراتژیک غرب در تحولات خاورمیانه

نویسنده: حسین مینایی  |   ۱۷ دی ۱۳۹۳

قدرت‌های غربی ضمن بازنگری در روند گذشته، از یک‌سو با اتخاذ سیاست‌های هدفمند از جمله گسترش بی‌نظمی و تجزیه در ابعاد گوناگون این جوامع و از سوی دیگر با ترویج وهابیت و تفکر سلفی‌گری که از طریق ارائه طرح‌های توسعه‌ای و حمایت مالی عربستان سعودی صورت می‌گیرد، در تلاش هستند تا زمینه‌های حضور و تقویت روابط فی مابین را فراهم نمایند و مانع از تسلط کامل اسلام‌گرایان شوند.

بهار عربی، آشکار شدن واقعیات پنهان

نویسنده: سید اسداله اطهری (ناظر علمی)  |   ۵ آبان ۱۳۹۳

دیگ جوشان خاورمیانه گویی هرگز نیت خاموشی ندارد. جنگ اعراب و اسرائیل، جنگ ایران و عراق، اشغال کویت و جنگ اول خلیج فارس، اشغال افغانستان و عراق و در نهایت مساله فلسطین بهمراه دهها کودتا و بحران همگی نشانه ­هایی از بازتولید مستمر بحران در منطقه خاورمیانه هستند.

روابط ایران و افغانستان در پرتو تشکیل دولت ملی احمدزی

نویسنده: زهرا محمودی  |   ۱۶ مهر ۱۳۹۳

در مجموع، با عنایت به پیشینه روابط ج.ا.ایران و افغانستان و هم چنین روی کار آمدن دولت جدید در این کشور می توان شاهد گسترش بیش از پیش روابط طرفین در زمینه های سیاسی- امنیتی، اقتصادی و فرهنگی بود که البته عملیاتی شدن این موضوع، مستلزم توجه به دغدغه ها و نگرانی های امنیتی و سیاسی طرفین و بررسی راه های تعمیق روابط تهران و کابل در چارچوب تأمین ثبات و امنیت از طریق همکاری منطقه ای می باشد.

سیاست خارجی ایران در افغانستان بعد از سقوط طالبان

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۹ تیر ۱۳۹۳

مجله آمریکایی واشنگتن کوارترلی در شماره تابستان 2014 خود مقاله ای از کیهان برزگر استاد روابط بین الملل واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد در مورد "سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران پس از سقوط طالبان در افغانستان" منتشر کرده است. خلاصه این مقاله به شرح زیر است.

روابط ترکیه و آمریکا؛ از اتحاد راهبردی سنتی تا تردیدهای جدید

نویسنده: مسعود رضائی  |   ۱۸ خرداد ۱۳۹۳

ترکیه از زمان پیوستن به ناتو در سال 1952 یکی از شرکای امنیتی مهم آمریکا بوده و همچنان نقش مهمی را در تحقق اهداف منطقه ای آمریکا ایفا می‌کند و به پشتیبانی از مأموریت‌های ناتو و روابط دفاعی خود با آمریکا ادامه داده است. اما زمانی که ترکیه به نمایش استقلال استراتژیک و منطقه ای خود ادامه می دهد، گاهی با اهداف و منافع آمریکا در منطقه در تعارض قرار می گیرد.

نقش مدیریت و تخصص در کاهش فشار تحریم های نفتی

نویسنده: مریم پاشنگ  |   ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۳

ایران در مجموع بزرگترین دارنده منابع نفت و گاز جهان می باشد و بازیگری مهم در تامین امنیت انرژی جهان است. مسلم است که اعمال تحریم های نفتی و مالی آسیب های فراوانی را به کشور وارد می کند . اما ایران دارای ظرفیت ها و توانمندی هایی در زمینه تامین امنیت انرژی جهان است که در صورت شناسایی و مدیریت بهینه مبتنی بر تخصص می تواند تاثیرات سوء تحریم ها را کاهش دهد .

پیامدهای مواضع ایران در قبال بحران اوکراین

۳۱ فروردین ۱۳۹۳

در مجموع باید گفت که سیاست ایران در خصوص این بحران موضع انفعالی نیست بلکه رویکرد ایران ناشی از یک خرد جمعی و موضعی واقعگرایانه است. مسئله ای که حلقه گمشده سیاست خارجی طی سالیان اخیر بوده است و چشم انداز این رویکرد در صورت برخورد معقول و همراه با حسن نیت غرب و روسیه می تواند نتایج مثبتی را برای کشور به همراه آورد.

بحران اوکراین و نقش ایران در امنیت انرژی اروپا

نویسنده: مریم پاشنگ  |   ۲۷ اسفند ۱۳۹۲

پس از بحران اوکراین و افزایش تنش بین روسیه با امریکا و اتحادیه اروپا نگرانی در مورد امنیت عرضه انرژی اروپا با توجه به وابستگی اروپا به واردات گاز از روسیه به شدت افزایش یافته و متنوع سازی مبادی عرضه گاز به اروپا در اولویت استراتژی انرژی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا قرار گرفته است.

ایران و آمریکا می خواهند یکدیگر را مدیریت کنند

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۲ اسفند ۱۳۹۲

موضوع هسته ای به عنوان یک موضوع استراتژیک مهم که از درون آن می تواند جنگ، صلح و منافع استراتژیک منطقه ای و جهانی بیرون آید، هم برای ایران در سطح منطقه ای و هم برای امریکا در سطح جهانی حائز اهمیت است. بنابراین هر دو طرف قانع شده اند از طریق تعامل به توافق برسند هرچند اگر این توافق اجباری و با اکراه همراه باشد.