نویسنده: آرمینا آرم (مدیر گروه) | ۱۳ بهمن ۱۳۹۵
تمایل رئیس جمهوری جدید آمریکا برای نزدیکی و بهبود روابط این کشور با روسیه، به ویژه در زمینه حل بحران سوریه می تواند موجب تقویت مواضع ایران در سوریه و در نتیجه نقش منطقه ای ایران شود. این مسئله با اهداف مورد نظر عربستان سعودی بر مبنای مقابله با قدرت ایران همخوانی ندارد.
نویسنده: شهره پولاب | ۲۹ دی ۱۳۹۵
در اول دسامبر 2016 ولادیمیر پوتین در سیزدهمین نطق سالانه اش در کاخ کرملین در ارتباط با اولویت های داخلی و خارجی روسیه نکاتی را عنوان کرد که همه اقطاع اوراسیا را در برمی گرفت و گویی تئوری هارتلند پوتین نوشته می شود.
نویسنده: سید حسین موسوی | ۲۷ دی ۱۳۹۵
فرضیه پاره‌کردن برجام از سوی دونالد ترامپ به طور کلی منتفی است؛ زیرا ایالات متحده آمریکا، کشوری است که رفتارش نهادینه شده است و رئیس‌جمهوری این کشور نمی‌تواند از روی نهادهای ساختاری پرش کند.
نویسنده: قدیر نصری | ۱۵ دی ۱۳۹۵
حدود یکصد سال است که خاورمیانه در تعقیب سناریوی خوب دویده است، اما آنچه نصیب‌اش شده یا بد بوده یا زشت. نمی‌توان همه تقصیر را به دوش تقدیر نهاد و تدبیر استراتژیک لازم است که امید می‌رود با پژوهش‌های آگاهانه میسر گردد.
نویسنده: سید حسین موسوی | ۱۱ دی ۱۳۹۵
مسکو و آنکارا که از آغاز بحران سوریه تا چند ماه قبل در برابر یکدیگر قرار داشتند، چگونه با این سرعت به فاز هم‌پیمانی رسیدند؛ تاآنجاکه از سوی همه طرف‌های درگیر و کشورهای تأثیرگذار در این بحران، ضامن و ناظر این آتش‌بس شدند؟ نگارنده در این نوشته می‌کوشد به این پرسش مهم پاسخ گوید و چشم‌انداز این توافق را ترسیم کند.
نویسنده: کیهان برزگر | ۲۸ آذر ۱۳۹۵
هرگونه تلاش ترامپ برای جدا کردن ایران و روسیه در معادلات منطقه ای، شکست تروریسم و موفقیت مذاکرات پایدار صلح در منطقه را به تاخیر می اندازد.
نویسنده: مریم طهماسبی | ۲۴ آذر ۱۳۹۵
با اهتمام به اینکه کمبود آب یک بحران بالفعل است و ادامه این فرایند برای بقای زیست بوم منطقه مخاطره آمیزاست؛ برای برون رفت از این سیکل معیوب، لازم است تا کشورهای منطقه وزن هیدرو هژمونی خود را به سوی پتانسیل هیدرو سینرژی سوق دهند.
نویسنده: رضا اختیاری امیری | ۲۲ آذر ۱۳۹۵
علیرغم اظهارات ترامپ مبنی بر اشتباهات دولت اوباما و حضور بی مورد و مداخله بی نتیجه و «هزینه زا دولت کنونی در خاورمیانه، عوامل محدویت زایی وجود دارند که با وجود عدم تمایل ترامپ جهت حضور گسترده در زیر سیستم خاورمیانه، حضور مداوم، مداخله گری مستمر و حتی نظامی گیری جدید این کشور را در آینده ایجاب خواهد نمود.
نویسنده: کیهان برزگر | ۷ آذر ۱۳۹۵
چند‌جانبه‌گرایی در سیاست‌خارجی در ابعاد مختلف سیاسی، امنیتی و اقتصادی، بهترین سیاست برای مواجهه با آمریکا در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ است. گسترش دیپلماسی در عرصه منطقه‌ای و جهانی و همزمان، تقویت قدرت بازدارندگی و اقتصاد ملی با هدف کاهش آسیب‌پذیری کشور، می‌تواند آمریکای دوران ترامپ را مدیریت و مهار کند.
نویسنده: عبدالرسول دیو سالار | ۱۵ آبان ۱۳۹۵
پیمان های دفاعی به عنوان یکی از ابزارهای دیپلماسی دفاعی، یکی از ابعاد مهم نرم قدرت دفاعی به شمار می روند. به همین سبب پاسخ به تهدیدات برآمده از پیمان های دفاعی رقبای منطقه ای ایران، تنها از مسیر افزایش قدرت سخت دفاعی امکانپذیر نیست و به نتایج موثری منجر نخواهد شد.
