کلیدواژه

تعداد 16

لزوم نگاه راهبردی به قطر

نویسنده: رضا اختیاری امیری  |   ۴ دی ۱۳۹۷

بحران در روابط عربستان سعودی و قطر از اهمیت فراوانی در معادلات منطقه غرب آسیا برخوردار است. با وجود این که بحران در روابط دو کشور بی سابق نیست، اما به نظر می رسد با توجه به شرایط کنونی ژئوپلتیک منطقه و ماهیت متفاوت بحران، بتوان آن را علیرغم تبعات سلبی، به عنوان یک فرصت برای ایران در نظر گرفت. دستگاه دیپلماسی ایران می تواند با اتخاد یک سیاست فعالانه و راهبردی منافع ملی و امنیت کشور را در زیر سیستم غرب آسیا تامین نماید. 

پیامدهای خروج قطر از اوپک و بازار بین المللی انرژی

نویسنده: مریم پاشنگ  |   ۱۹ آذر ۱۳۹۷

در آستانه نشست 7 دسامبر 2018 کشورهای صادرکننده نفت اوپک، اعلام خروج قطر از این سازمان برای همه شگفتی آفرین بود. سعد الکعبی وزیر انرژی این امیر نشین کوچک اما ثروتمند حاشیه جنوبی خلیج فارس دیروز 3 دسامبر اعلام کرد که کشورش از آول ژانویه سال 2019 پس از 57 سال از اوپک خارج می شود و تمرکز خود را بر روی تجارت گاز معطوف خواهد کرد و در عین حال به کسب و کار نفت هم ادامه خواهد داد . سعد الکعبی ضمن تاکید بر غیر سیاسی بودن تصمیم کشورش برای خروج از اوپک به عربستان تاخت و گفت تجارت نفت توسط سازمانی کنترل می شود که توسط یک کشور مدیریت می شود. این نشان از شکاف عمیق در بین اعضای اوپک و نارضایتی آنها نسبت به اقدامات اخیر عربستان سعودی و همکاری های جهت دار و غیر شفافش با روسیه و بی اعتنایی این کشور به منافع اعضا می باشد که از مهمترین اهداف اساسنامه این سازمان نیز بشمار می رود.

رقابت سعودی با ایران در منطقه ساحل

نویسنده: جواد حیران نيا (مدیر گروه) سمیه خمارباقی  |   ۲۵ دی ۱۳۹۶

رقابت بر سر نفوذ در منطقه ساحل (جنوب منطقه صحرا در آفریقا) و غرب آفریقا طی سال های گذشته بین كشورها در سطوح منطقه ای و بین المللی افزایش یافته است. در این میان رقابت عربستان سعودی با ایران از همه بیشتر بوده است.

جنگ نامحدود: استراتژی عربستان در قبال ایران در عصر پسا داعش

نویسنده: رضا اختیاری امیری  |   ۳ شهریور ۱۳۹۵

شکست عربستان در رقابت های ژئوپلیتیکی و جنگ های نیابتی و همچنین قطع روابط دیپلماتیک این کشور با ایران منجر به آن شده تا سعودی ها بتدریج از همه امکانات و ظرفیت های خود، در قالب به اصطلاح جنگ نامحدود، جهت مقابله با ج.ا.ایران استفاده نماید.

علل واگرایی در روابط ترکیه و مصر

نویسنده: فاطمه عالیشاه آرات بنی  |   ۲ مرداد ۱۳۹۵

در 3 جولای 2013 با برکناری محمد مرسی، رئیس جمهور سابق مصر از قدرت توسط ارتش، زوال روابط ترکیه و مصر آغاز شد. وزارت خارجه مصر نیز طی مهلت 48 ساعته به سفیر ترکیه برای خروج از این کشور که با اقدام متقابل مواجه شد قطع روابط دیپلماتیک را تسریع نمود.

روابط ایران و اروپا در دوران پسا برجام

نویسنده: آنا یوسفیان  |   ۲۲ فروردین ۱۳۹۵

روابط ایران و اروپا در دوره پسا برجام به دلیل رفع نگرانی های كشورهای غربی از فعاليت های هسته ای ايران و تمايل آنها برای همكاری با ايران برای حل مسائل ژئوپلتيك منطقه ای، فضای بی سابقه ای را تجربه مي كند.

محرک های اقدام نظامي روسيه در سوريه

نویسنده: اختر قاسمی  |   ۹ اسفند ۱۳۹۴

محرک بسیار مهمی که در اقدام نظامی روسیه در سوریه نقش مهمی داشته این است که از نظر روسیه، واکنش های تعلل آمیز ایالات متحده آمریکا نسبت به داعش که به طور جدی واکنشی بر علیه آن انجام نمی داد، به معنای از دست دادن خاک سوریه به نفع داعش و تضعیف آن در برابر نیروهای غیر داعشی همچون ترکیه و کشورهای حوزه خلیج فارس خواهد بود.

چگونه عربستان افکار عمومی ایران را از دست داد؟

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۳ دی ۱۳۹۴

افکار عمومی و حوزه روشنفکری ایران، به تدریج قانع می شود که عربستان خواهان افزایش تنش و بحران آفرینی بر ضد منافع ژئوپلتیک و ایدئولوژیک ایران، عمدتا برای به هم زدن معادله جدید نزدیکی قدرت های جهانی به این کشور در نتیجه افزایش نقش منطقه ای آن است.

آیا افزایش تنش بین ایران و عربستان بر بازارهای نفت تاثیر دارد؟

نویسنده: مریم پاشنگ  |   ۲۲ دی ۱۳۹۴

هر چند افزایش تنش بین عربستان و ایران تحولاتی را در روابط بین ایران و کشورهای هم پیمان عربستان به وجود آورد اما به نظر نمی رسد که تاثیر چندانی بر روابط اقتصادی ایران در حوزه نفت و انرژی و همچنین ارتباط این کشور با بازارهای جهانی نفت داشته باشد.

سایه تاریخ در نگاه ترکیه و ارمنستان

نویسنده: حسین مفیدی احمدی  |   ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۴

به نظر می رسد سایه تاریخ روابط ایروان و آنکارا، بیش از ترکیه، بر سر ارمنستان افکنده شده است. تحولات هویتی و گفتمانی چند سال اخیر در ترکیه، بخش مهمی از موانع هویتی و تا حدودی سیاسی عادی سازی "مسئله قتل و عام ارامنه" و روابط با ارمنستان را از میان برده است. حال آنکه "مسئله کشتار ارامنه" و همچنین استفاده سیاسی حاکمین ارمنستان از این مسئله، همچنان مانعی مهم برای بهبود روابط دو کشور باقی خواهد ماند.