نویسنده: محمود سریع القلم | ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲
تمایلات ضد غربی سیاست خارجی ایران طی چهار دهۀ گذشته کاملاً روشن بوده است. بعضی از دولت‌ها تلاش کردند تا مقدماتِ عادی سازی با غرب را فرآهم آورند اما عموماً ناکام ماندند. علت اصلی این ناکامی، ایدئولوژی نبوده و نیست بلکه به ماهیت ساختار سیاسی برمی‌گردد. اگر روابط ایران با غرب عادی سازی شود حتی با حفظ درجه ای از استقلال سیاسی مانند هند و اندونزی، قالب و مناسبات فعلی قدرت به تدریج رنگ می‌بازد.
نویسنده: ابوالقاسم قاسم‌زاده | ۲۹ فروردین ۱۴۰۲
دیروز دولت آمریکا اعلام کرد، ناوبر جنگی «یو اس، اس میلیوس» از تنگه تایوان میان چین و این جزیره عبور کرده است. سخنگوی ارتش آمریکا گفت: «مأموریت این کشتی جنگی اطمینان از برقراری «آزادی ناوبری» بین‌المللی در این منطقه است.» سخنگوی نظامی چین هم پاسخ داد «حرکت این کشتی جنگی را رصد و رهگیری می‌کند و نیروهایش در حالت آماده باش کامل قرار دارند!»
نویسنده: سهراب انعامی علمداری | ۱۲ آبان ۱۳۹۹
انتخابات 2020 آمریکا به روزهای سرنوشت ساز خود رسیده، در این دوره نیز ایران به عنوان محور چالشی سیاست خارجی و مناظرات دو رقیب دموکرات و جمهوریخواه یعنی جو بایدن و دونالد ترامپ تبدیل شداست.
نویسنده: مسعود رضائی | ۱۰ آبان ۱۳۹۹
وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران در 27 مهر 1399، با انتشار یک بیانیۀ رسمی اعلام کرد که بر اساس قطعنامۀ 2231 شورای امنیت ملل متحد؛ از این تاریخ و پس از 13 سال، ایران مجاز به واردات و عرضۀ همه نوع تسلیحات متعارف در سطح بین‌المللی است. حسن روحانی – رئیس‌جمهور - نیز پایان تحریم تسلیحاتی را یک گشایش و موفقیت دیپلماتیک برای دولت خود خواند و آن را به عنوان یکی از دستاوردهای مهم توافق هسته‌ای و پیامد صبری راهبردی قلمداد نمود که در پرتو آن، می‌توان با خرید سلاح و مهماتِ مورد نیاز، بازدارندگیِ نظامی کشور را تقویت نمود.
نویسنده: سید حسین موسوی (رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه) | ۸ آبان ۱۳۹۹
آنچه در این مختصر ارائه می شود ترسیم وضعیت و ارائه پیشنهاد نسبت به دولت آتی آمریکاست: سیاست خارجی کشورمان در برخورد با تحولات انتخاباتی در آمریکا از نوعی بی تفاوتی ظاهری و نگرانی باطنی رنج می برد و در حالی که خود را نسبت به پیروزی هر یک از دو نامزد بی تفاوت نشان می دهد، اما باطنا خواستار پیروزی ترامپ نیست.
۱۶ مهر ۱۳۹۹
آقای حسن روحانی رئیس‌جمهوری ایران پس از اعلام خروج آمریکا از برجام در سخنانی اعلام کرد؛ در‌صورتی در توافق هسته‌ای با همراهی اروپایی ها باقی می ماند که این کشورها به علاوه چین و روسیه راهکارهایی را برای تامین منافع ایران حاصل از ماندن در برجام معرفی کنند. بدین ترتیب با توجه به گفته روحانی، اهمیت نقش برجسته چین، روسیه و اتحادیه ی اروپا در جهت ارائه ی راهکارهایی برای حفظ ایران در برجام و همچنین تامین منافع ملی کشور ایران قابل توجه می باشد. از این رو، پژوهش حاضر با توجه به نزدیک بودن انتخابات ایالات متحده و فعال کردن مکانیسم ماشه ارائهی راهکارهای سازنده برای تضمینِ منافع ایران را منوط به رفتار و اقداماتِ متقابل کشورهای مذکور می داند. چنانچه می توان گفت، این رویه در قالب یک بازی برد-برد جای می گیرد، به گونه ای که هرچه کشورهای مذکور در حفظ توافق مذکور و تامین منافع ایران بکوشند، متقابلا در جهت پیشبرد منافع و اهداف خود گام برداشته اند. از این رو، یک برجامِ حداقل - با روسیه و چین، اما بدون ایالات متحده- نیازمند یک تعهد سیاسی و اقتصادی از سوی اروپا است که بسیاری از منافعِ پیش بینی شده توسط توافق را برای ایران حفظ کند.
نویسنده: کیهان برزگر | ۱ مهر ۱۳۹۸
آیت‌الله خامنه‌ای روابط جاری ایران - آمریکا را در قالب «نه جنگ، نه مذاکره» تعریف کرده است. هدف از این سیاست، در کنار تاکید بر تهدید ناپذیر بودن ایران یا مقاومت در برابر سیاست "فشار حداکثری" ترامپ و متحدانش، ایجاد وحدت در رویکرد سیاست خارجی کشور و اقناع جریان‌های سیاسی داخلی کشور در مورد بی‌فایده بودن هرگونه مذاکره با آمریکا در شرایط نابرابر سیاسی بوده است.
انتشار مقاله دکتر برزگر در تابناک
نویسنده: کیهان برزگر | ۹ بهمن ۱۳۹۷
یک جریان قوی در صحنه بین المللی سعی دارد این بحث را جا بیندازد که حضور فعال منطقه‌ای ایران همراه با برنامه موشکی و حضور قوی در نقاط ژئواستراتژیک جهان به نوعی تجدید حیات امپراتوری فارس است که خطرات جدی برای امنیت جهانی دارد. در آخرین تلاش برای مبارزه با این نفوذ به اصطلاح «بی ثبات کننده»، دولت ترامپ با برنامه ریزی یک کنفرانس ضد ایرانی در ورشو با محوریت «صلح و ثبات» در خاورمیانه، امیدوار است یک مجموعه ضد ایرانی را دور هم جمع کند.
انتشار مقاله دکتر برزگر در تابناک
نویسنده: کیهان برزگر | ۱۷ دی ۱۳۹۷
در سال های اخیر، فعال شدن سیاست خارجی روسیه در مناطق مختلف جهان، به ویژه در خاورمیانه، به واقعیتی انکارناپذیر تبدیل شده که منافع بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای در حوزه‌های موضوعی مختلف را تحت تأثیر خود قرار داده است. در پیوند با این امر، روس ها ظاهراً تلاش گسترده ای نیز در عرصه فکری و آکادمیک برای ترویج رویکردهای خود به عرصه بین‌الملل سازمان داده اند؛ تلاش هایی که می‌تواند برای دیگر کشورها، از جمله ایران نیز به عنوان الگویی، در راستای توسعه قدرت منطقه ای مورد استفاده قرار گیرد.
گفت‌وگوی عصر اندیشه با دکتر کیهان برزگر، استاد روابط بین‌الملل
نویسنده: کیهان برزگر | ۷ آبان ۱۳۹۷
ما باید رویکرد ائتلاف‌محور و تکیه کامل بر دیگران، اعم از غرب یا شرق را در اندیشه‌های تئوریک و سیاست‌گذاری خود کنار بگذاریم و روی پای خود بایستیم. یعنی ما باید سایز قدرت ملی خود را تقویت نموده و آسیب‌پذیری‌مان را از درون کم کنیم.
