نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۲ اسفند ۱۳۹۲

موضوع هسته ای به عنوان یک موضوع استراتژیک مهم که از درون آن می تواند جنگ، صلح و منافع استراتژیک منطقه ای و جهانی بیرون آید، هم برای ایران در سطح منطقه ای و هم برای امریکا در سطح جهانی حائز اهمیت است. بنابراین هر دو طرف قانع شده اند از طریق تعامل به توافق برسند هرچند اگر این توافق اجباری و با اکراه همراه باشد.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۹ بهمن ۱۳۹۲

آمریکا واقعا نیاز دارد در روش سنتی خود در برخورد با مسائل منطقه ای که عمدتا منجر به شکستن اجماع سیاسی و پیگیری سیاست های مستقل بازیگران می شود تجدیدنظر کند و به فکر یک روش جدیدتر و پیشرفته تر باشد.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۴ دی ۱۳۹۲

ایران و آمریکا نباید در نگاهی کلان و منطقه ای منافع خود را به شکل برد – باخت تنظیم کنند بلکه باید از فرصت همکاری بوجود آمده در برخی بحران های مشترک مانند سوریه برای تقویت صلح و ثبات منطقه ای استفاده کنند.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۷ دی ۱۳۹۲

نباید اقدام قابل توجه اوباما در قبال ایران را نادیده بگیریم.اوباما با این توافق با ایران وارد مسیری برای اولین بار در روابط دو کشور در طی 34 سال گذشته شده که می تواند ساختار سنتی موجود در دستگاه دیپلماسی این کشور که مبتنی بر معرفی تهدید ایران برای آمریکا است را دچار تغییر و تحول کند.

۲۶ آبان ۱۳۹۲

سفر وزیر خارجه کشورمان به ترکیه از زوایای گوناگونی با اهمیت می باشد. از یک سو اگر نگاهی به سفر قبلی دکتر ظریف به آفریقای جنوبی نیز داشته باشیم، این رویکرد بیانگر اهمیت یافتن ویژه بازیگران نوظهور همچون ترکیه و آفریقای جنوبی در دستگاه دیپلماسی کشور است.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۳ مرداد ۱۳۹۲

پرونده هسته ای ایران تنها موضوعی است که ارزش استراتژیک لازم برای نزدیک کردن ایران و آمریکا را دارد. ورود به گفتگوی همه جانبه و طرح همه مسائل روی میز شاید در شرایط فعلی خیلی واقع گرایانه نباشد. اول باید از یک موضوعی که برای هر دو طرف منفعت ملموس دارد شروع کرد تا دو طرف بتوانند در یک روند و از یک موضع برابر سیاسی به هم اعتماد کنند.

نویسنده: عزیز عباسی  |   ۱۶ تیر ۱۳۹۲

به نظر می رسد که رویکرد ایران درخصوص بحران سوریه مبتنی بر تعامل با جامعه جهانی در جهت حل بحران و اصل قراردادن خواست مردم سوریه در انتخابات ریاست جمهوری 2014 این کشور در تعیین ساختار آینده نظام سیاسی این کشور باشد.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۴ خرداد ۱۳۹۲

به هم پیوستگی مسائل داخلی با مسائل منطقه ای در نتیجه تحولات عربی اگر به درستی مدیریت شود می تواند برای ایران یک فرصت باشد. تاکنون ایران با جنبش های اسلامی (توده ها) روابط برقرار می کرد اکنون همزمان با دولت های عربی هم روابط نزدیک دارد. با این تحول رفته رفته رویکرد منطقه گرایی در برابر رویکرد بین الملل گرایی تقویت می شود.