بررسی حقوقی منازعات و همکاری ها در خاورمیانه

تعداد 2160

نشست هاي متعدد بين المللي با كمترين تاثير بر افغانستان

نویسنده: علی رستمی (ناظر علمی)  |   ۱۸ آبان ۱۳۹۰

هدف از اين نشست كه در آن تركيه، پاكستان و افغانستان محوريت اصلي در مذاكرات را داشتند بحث درباره موضوعات مختلف از جمله مساله صلح در افغانستان، روند واگذاري مسئوليت هاي امنيت از ناتو به نيروهاي افغان و طرحي براي ايجاد نوعي همكاري تازه ميان افغانستان و پاكستان بود.

خروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق: فرصت یا تهدید؟

نویسنده: قاسم ترابی  |   ۱۸ آبان ۱۳۹۰

خروج نیروهای نظامی آمریکا می‏ تواند باعث کاهش دغدغه‏های آمریکا در خاورمیانه، دورشدن سربازان آمریکایی از عوامل تهدید، افزایش تمرکز آمریکا بر جمهوری اسلامی ایران، کاهش هزینه‏های مادی و غیرمادی حضور آمریکا در خاورمیانه و تغییر در شرایط امنیتی عراق شود

ناکامی لیبرالهای اروپایی در آمریکای اوباما

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۱۷ آبان ۱۳۹۰

دستیابی به کاخ سفید این فرصت را برای باراک اوباما فراهم آورد که لیبرالیسم رفاهی نوع اروپایی را در آمریکا نهادینه سازد. اما بحرانی که آمریکا امروزه از نقطه نظر اجتماعی درگیر آن است بازتاب واکنش به این ایده تاریخی لیبرالها به رهبری باراک اوباما نباید تلقی شود.

چرایی بقای سرمایه داری غربی

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۱۴ آبان ۱۳۹۰

هدف سرمایه دار غربی کسب ثروت، حفظ آن و ایجاد فضای آرام و مناسب برای بهره برداری شخصی از این ثروت است.

چرایی توانایی بالا برای مدیریت بحران ها در آمریکا

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۱۴ آبان ۱۳۹۰

درآمریکا درحیطه سیاسی اجماع نخبگان براین است که مطلوبترین و درنتیجه تنها مکانیزم اداره سیاسی مملکت در پذیرش اصل زمانی و حقوقی، مقدم بودن اجتماع (مردم) بر حکومت (صاحبان) در خصوص ماهیت ساختارها و ارزش ها است.

اخوان مصر به‌دنبال كدام الگو است؟

نویسنده: سید عبدالامیر نبوی (ناظر علمی)  |   ۱۲ آبان ۱۳۹۰

اخوان براي كنترل اوضاع و اينكه اختلافات دروني خود را بپوشاند، دست به تشكيل حزب « عدالت و آزادي» زده است تا بتواند از سويي به نياز‌هاي دروني گروه و از سوي ديگر به نيازها در عرصه سياست پاسخ دهد.

خط مشی غایی آمریکا و کشورهای دیگر: ارتقاء جایگاه

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۱۱ آبان ۱۳۹۰

در واقع مقوله های انسانی نیست که قاعدتاً ماهیت سیاست خارجی کشورهایی را که برتر و یا در حال صعود هستند تعیین می کند بلکه نیاز به ارتقاء جایگاه جهانی و تسهیل کسب منافع است که آن را هدایت می نماید.