همکاری‌های نظامی ـ فناورانه ایران و روسیه در نظم نوین پس از جنگ اوکراین: فرصت‌ها، چالش‌ها و پیامدهای راهبردی برای خاورمیانه
عارف بیژن؛ پژوهشگر ارشد مطالعات روسیه و دبیر گروه بررسی سیاست خارجی روسیه و قفقاز پژوهشکده مطالعات پیشرفته خاورمیانه
در پی جنگ اوکراین و تشدید تحریم‌ها، همکاری‌های نظامی-فناورانه ایران و روسیه ابعادی تازه یافته و از تبادل تسلیحات به انتقال فناوری، تولید مشترک پهپاد و امضای توافق راهبردی بیست‌ساله گسترش یافته است. این تعامل، ضمن تقویت توان بازدارندگی دو کشور و تضعیف هژمونی نظامی غرب، پیامدهای مهمی برای موازنه قدرت در غرب آسیا و اوراسیا دارد. بااین‌حال، وابستگی فناورانه، رقابت منطقه‌ای، و فشارهای غربی چالش‌هایی جدی ایجاد کرده‌اند. همکاری تهران و مسکو را می‌توان نمادی از شکل‌گیری نظم چندقطبی نوین دانست که در آن فناوری نظامی به ابزاری برای قدرت‌یابی و بازتعریف موقعیت ژئوپلیتیکی ایران تبدیل می‌شود.
متن کامل را در فایل زیر مطالعه بفرمایید.
نویسنده
عارف بیژن
عارف بیژن، پژوهشگر مهمان سابق مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه می باشد. وی دانشجوی دکتری علوم سیاسی و مطالعات منطقه ای دانشگاه دولتی سن پترزبورگ- روسیه است. حوزه مطالعاتی وی سیاست خارجی ایران و روسیه در خاورمیانه، آسیای مرکزی و قفقاز، روابط روسیه-اسرائیل است.