نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۲۰ خرداد ۱۳۹۱

امروزه اتحادیه عرب در مسیری کاملاً در تعارض با دیدگاههای بانیان اولیه آن حرکت می کند و به ابزاری برای تسویه حساب رژیم های محافظه کار عرب با رهبران پان عرب تبدیل شده است.

نویسنده: قاسم ترابی  |   ۱۸ خرداد ۱۳۹۱

مواضع این دو کشور در قبال تحولات جهان عرب "همگرایی" و وجود اشتراک منافع این دو کشور در خصوص این تحولات را بیشتر نمایان کرده است.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۱۷ خرداد ۱۳۹۱

ازنقطه نظر آمریکا خاورمیانه دارای خصلتی است که به شدت برای جهان غرب تهدید آمیز محسوب می شود. ارزش های مستقر و حاکم در این منطقه اساساً در تعارض مستقیم با چشم اندازهای فکری و ساختار قدرت در آمریکا است.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۸ خرداد ۱۳۹۱

قدرتهای غربی و دوستان عرب آنان در منطقه بر خلاف گذشته که در طلب حفظ وضع موجود بودند حالا به بازیگران تجدید نظر طلبی تبدیل شده اند که در دوران نزاع ایدئولوژیک کمتر کسی تصور آن را می نمود.

نویسنده: سیامک بهرامی  |   ۷ خرداد ۱۳۹۱

بازیگران موجود در عراق بیش از هر جای دیگر در خاورمیانه از استقلال عمل و قدرت مانور برخوردارند. همین قدرت بازی نقش وافری به نخبگان سیاسی عراق می دهد و آن ها را تبدیل به مهم ترین عوامل شکل دهنده به آینده سیاسی عراق می کند.

نویسنده: رحمت حاجی مینه (مدیر گروه)  |   ۷ خرداد ۱۳۹۱

روابط کشورهایی همچون ترکیه و آمریکا به دلیل همسویی منافع در تحولات اخیرمنطقه، بسیار بیشتر از گذشته به هم نزدیک شده است.

نویسنده: اعظم ملایی  |   ۷ خرداد ۱۳۹۱

با وقوع انقلاب در مصر و شکل گیری موج اسلام گرایی در این کشور گمانه زنی ها در مورد آینده روابط جمهوری اسلامی ایران و مصر و چگونگی برقراری این روابط افزایش یافته است.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۷ خرداد ۱۳۹۱

دولت حاکم بر ترکیه در طول سال های حضور در قدرت سیاسی با اتخاذ سیاست های موجود در امور خارجی و یا در قلمرو داخلی دو هدف همزمان را دنبال کرده است...

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۳ خرداد ۱۳۹۱

موفقیت این دور از مذاکرات هسته ای بستگی به این دارد که دو طرف درگیر اصول مورد نظر خود برای اعتماد سازی اولیه را بپذیرند تا راه های چانه زنی برای تامین منافع در مرحله بعدی باز شوند.

نویسنده: سکینه ببری  |   ۳ خرداد ۱۳۹۱

در حقیقت شورای همکاری خلیج فارس در خوشبینانه ترین حالت، الگوی مناسبی از دژی منطقه ای به شمار می آید که به نهادینه سازی تعاملات اساسی می اندیشد.