نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۱ بهمن ۱۳۹۴

اجرای برجام همزمان موجب تقویت جایگاه اقتصادی و ژئوپلیتیک ایران در منطقه می‌شود. از لحاظ اقتصادی، بازگشت یا نزدیک شدن ایران به سهم طبیعی صدور نفت در اوپک موجب تقویت روابط اقتصادی و به دنبال آن روابط سیاسی ایران با اروپا، هند، چین و ترکیه می‌شود. از لحاظ ژئوپلیتیک هم اجرای برجام جایگاه راهبردی ایران را در منطقه افزایش داده است.

نویسنده: سید حسین موسوی (رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه)  |   ۱۰ بهمن ۱۳۹۴

تحولات منطقه با ابعاد سياسي و امنيتي بي حد و حصر آن عملا ايران را از پاي ميز مذاكرات هسته اي به رايزني هاي فشرده در خصوص مسائل منطقه اي پرتاب كرده است. در شرايطي كه پايان مذاكرات هسته اي ايران مي توانست پتانسيل سياسي اين كشور براي حل مسائل منطقه اي دوشادوش ساير بازيگران را رها سازد سياست هاي از سر عصبانيت و عاری از عقلانيت عربستان سعودي نيل به موفقيت در اين امر را سخت كرده است.

نویسنده: سید حسین موسوی (رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه)  |   ۲۸ دی ۱۳۹۴

سیاست تنش­ زدایی دولت طی چند ماه گذشته بویژه در ارتباط با پرونده هسته­ ای کمک شایانی در پیشبرد موفقیت ­آمیز این توافق تا مرحله دستیابی به نقطه کنونی ایفا کرد. این سیاست در محیطی بسیار ناامن و بسیار خصمانه حرکت کرد و به نتایج کنونی رسید.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۳ دی ۱۳۹۴

افکار عمومی و حوزه روشنفکری ایران، به تدریج قانع می شود که عربستان خواهان افزایش تنش و بحران آفرینی بر ضد منافع ژئوپلتیک و ایدئولوژیک ایران، عمدتا برای به هم زدن معادله جدید نزدیکی قدرت های جهانی به این کشور در نتیجه افزایش نقش منطقه ای آن است.

نویسنده: مریم پاشنگ  |   ۲۲ دی ۱۳۹۴

هر چند افزایش تنش بین عربستان و ایران تحولاتی را در روابط بین ایران و کشورهای هم پیمان عربستان به وجود آورد اما به نظر نمی رسد که تاثیر چندانی بر روابط اقتصادی ایران در حوزه نفت و انرژی و همچنین ارتباط این کشور با بازارهای جهانی نفت داشته باشد.

نویسنده: حسین مفیدی احمدی  |   ۲۲ دی ۱۳۹۴

تاثیر گسترش تنش در روابط سیاسی ایران و عربستان به دنبال رخدادهای برآمده از اعدام شیخ نمر بر ائتلاف سازی ها و تحولات منطقه ای و در نتیجه بر روابط ایران و ترکیه مسئله ای نیست که از چشم تحلیل گران مسائل منطقه به دور باشد. یکی از دیدگاه های رایج این است که روابط رو به گسترش ترکیه و عربستان و همچنین حضور ترکیه در ائتلافی با نام "ائتلاف برای مقابله با تروریسم" همگی نشانه هایی از ائتلاف راهبردی ترکیه و عربستان در حوزه مدیریت تحولات پسا بهار عربی در منطقه است. مسئله ای که به اعتقاد برخی از تحلیل گران بر روابط ایران و ترکیه نیز اثر منفی بر جای خواهد گذاشت.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۵ آذر ۱۳۹۴

روسیه به ایران نیاز دارد چون تنها کشوری است که همزمان در عراق و سوریه و در معادلات میدانی و سیاسی دارای نقش ائتلاف ساز و موثر است. همزمان ایران به نقش روسیه در معادلات هوایی و ایجاد تعادل سیاسی-امنیتی جبهه رقبای منطقه ای و فرامنطقه ای یعنی ترکیه و عربستان و آمریکا نیاز دارد. این دو بازیگر همچنین به این درک رسیده اند که بدون تغییر در مواضع بازیگران رقیب منطقه ای حل منازعه داخلی سوریه حتی مبتنی بر یک توافق نسبی و برد-برد ناممکن به نظر می رسد.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۹ آبان ۱۳۹۴

اگرچه حضور روسیه در سوریه برای ایران از این لحاظ که فضای سیاسی جدیدی برای تسریع راه حل سیاسی جهت حل این بحران فراهم می کند یک فرصت است، همچنین باید به این نکته هم توجه داشت که نزدیکی ایران و روسیه در بحران سوریه، بیشتر ائتلاف سیاسی مبتنی بر یک نیاز متقابل برای دفع یک تهدید امنیت ملی در زمان ناامنی است، نه الزاما یک اتحاد استراتژیک.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۹ مهر ۱۳۹۴

شنبه بیست و پنجم مهرماه تهران میزبان نشست مقدماتی کنفرانس امنیتی مونیخ بود. در این نشست یک روزه نمایندگان بیش از 60 کشور و سازمان بین المللی در آن شرکت کرده بودند، دكتر كيهان برزگر، استاد روابط بين‌الملل و رییس پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه در گفت‌وگوي تفصيلي با «ایرنا» برگزاری نشست اخیر در تهران را نشان دهنده افزایش اهمیت و نقش منطقه ای ایران دانست که پس از توافق جامع هسته ای با قدرت های بزرگ و تحولات اخیر در خاورمیانه ابعاد تازه ای به خود گرفته است .به نظر این مدرس دانشگاه، رویکرد اصلی اجلاس های مونیخ تاکید بر پیوستگی امنیت منطقه ای و جهانی و پویایی بحران ها است. بر همین مبنا راه حل بحران ها هم باید همه جانبه باشد.

نویسنده: سید حسین موسوی (رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه)  |   ۶ مهر ۱۳۹۴

تصويری كه در موضوع توافق هسته ای از سوی كنگره امريكا ارايه شد، ميزان عميقی از دشمنی عليه جمهوريی اسلامی ايران را نشان می دهد كه حتی اگر نسيمی برانگيخته شود و كبوترهای دموكرات به جای بازهای جمهوريخواه بنشينند، باز هم تغييری در كليت رفتار امريكا ايجاد نخواهد شد و هر دو حزب و لابی اسراييل و دشمنی با ايران را بر هر چيز ديگری حتی هژمونی جهانی امريكا ترجيح خواهند داد.