نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی) | ۸ آذر ۱۳۸۹

علت اینکه باراک اوباما با نگاه منفی روبرو است به دلیل عدم وفاداری او به ارزشهای مترقی است.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی) | ۵ آذر ۱۳۸۹

رهبران کره شمالی بازیگرانی هستند که به شدت برخوردار از عقلانیت هستند هر چند که این عقلانیت با نیازهای رهبران کاملاً متمایز است.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی) | ۲۹ آبان ۱۳۸۹

باراك اوباما درشرایطی پا به صحنه ریاست جمهوری گذاشت كه بسیاری بر این اعتقاد بودند كه عصر جدیدی در قلمرو سیاست داخلی آمریكا پدیدار خواهد شد. ویژگیهای شخصیتی، شرایط كلی جامعه و موقعیت حزب رقیب همگی حداقل در شكل ظاهری تایید كننده این درك و استدلال بودند.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی) | ۲۶ آبان ۱۳۸۹

ورود باراک اوباما به کاخ سفید فرصت تاریخی برای حزب دمکرات بوجود آورد که معادلات سیاسی برای چند دهه آینده را براساس ارزش لیبرال شکل دهد.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی) | ۲۵ آبان ۱۳۸۹

آنچه باراک اوباما را از بسیاری از سیاستمداران متمایز می کند این واقعیت است که او با یک برنامه مشخص و معین پای به قلمرو ریاست جمهوری آمریکا گذاشت.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی) | ۲۴ آبان ۱۳۸۹

مردم به روشنی برای دارندگان اهرم قدرت در کنگره کاخ سفید محرز ساختند که از نظر آنان مسئولیت اداره کشور با رئیس جمهور و اکثریت در کنگره است.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی) | ۲۲ آبان ۱۳۸۹

این انتخابات از آن روی توجه برانگیز است كه از نقطه نظر جابجایی نمایندگان احزاب یك تحول بوده است. حزب دموكرات در انتخابات سال 2010 در تمامی سطوح حكومتی متحمل در هم فروریزی و شكست شد.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی) | ۱۱ آبان ۱۳۸۹

دموكراتها با وقوف به ذهنیت منفی نسبت به رییس جمهور تمامی تلاش را برای جلوگیری از ارزیابی ملی از انتخابات انجام داده اند اما به نظر می رسد كه انتخابات میان دوره ای سال 2010 تبدیل به ارزیابی دو سال حضور باراك اوباما در كاخ سفید شده است.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی) | ۸ آبان ۱۳۸۹

رهبران مترقی بر این عقیده اند كه ظرفیتهای احساسی و فكری شهروندان،آنان را به شدت مستعد اغوا شدن به وسیله نیروهای ارتجاعی می کند و این می تواند حركت جامعه به سوی جلو را كه اولویت دارد به خطر بیندازد.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی) | ۴ آبان ۱۳۸۹

شرایط ساختار قدرت سیاسی به گونه ای است كه داشتن اكثریت مطلق در سنا و مجلس برای یك حزب و در اختیار داشتن ریاست جمهوری در همان زمان كمتر پیش می آید. پس مشخص است كه دموكراتها از داشتن این پنجره باز كوتاه مدت، حداكثر استفاده را بكنند و خواستهای خود را به تصویب برسانند.