تله تکنولوژی چینی _ آمریکایی
نویسنده؛ استیون اس. روچ
۲۴ ژانویه ۲۰۲۳
The Sino- American Tech Trap
Politics & World AffairsAffairs
Jan 24,202
مترجم: علی اسدی دانش پژوه دکتری روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی
https://www.project-syndicate.org/commentary
جنگ تکنولوژی ای که در حال حاضر بین دو ابرقدرت در حال جریان است، می‌تواند تنازع و کشمکش تعیین‌کننده قرن بیست و یکم باشد. درحالی‌که چین به این بازی به‌صورت بلندمدت ادامه می‌دهد، حمله تاکتیکی آمریکا به صنعت تکنولوژی چین تنها بر یک برتری کوتاه‌مدت متمرکز است.
تکنولوژی نقطه آغاز در مناقشه بین ایالات متحده و چین است. برای هژمونی آمریکایی، مهم‌ترین موضوع، طلایه‌دار و پیشرو بودن در قدرت ژئواستراتژیک و یافتن روش‌هایی برای تأمین رفاه پایدار است. برای چین، این امر، کلید نوآوری بومی برای یک قدرت درحال‌رشد را در بردارد. جنگ تکنولوژی ای که در حال حاضر بین دو ابرقدرت در حال جریان است، می‌تواند تنازع و کشمکش تعیین‌کننده قرن بیست و یکم باشد.
هوآوی ، قهرمان تکنولوژی چین، به سرعت به مرکز انتقادها در مناقشه تکنولوژی بین قدرت کنونی (ایالات متحده) و جویای قدرت (چین) تبدیل شده است. با ترس از تبدیل به تهدیدی برای زیرساخت‌های مخابرات ایالات متحده، هوآوی تبدیل به اسب تروای مدرنی شده است که پتانسیل تهدیدی غیرمستقیم در پلتفرم 5G در سطح جهانی را دارد. با پشتوانه شواهد غیرواقعی ضعیف، چند اتهام جاسوسی که هیچ ارتباطی با مظنون بصورت پنهان ندارد و فرضیه انگیزه‌های شوم از خدمت سربازی بسیار قدیمی بنیان‌گذار آن، رن ژنگفی ، پرونده آمریکا علیه هوآوی مملو از روایت‌های نادرست است.
موضوع اصلی مورد مناقشه، مفهوم مبهم ادغام فناوری، به طور خاص، استفاده دوگانه از فناوری‌های پیشرفته برای اهداف تجاری نظامی و غیرنظامی است. مقامات ایالات متحده متقاعد شده‌اند که چنین تمایزی در چین وجود ندارد. از نظر آنها، دولت چین و بر اساس همین استنباط، ارتش آن، در نهایت مالک همه چیزهایی است که در حوزه فناوری این کشور قرار می‌گیرد، از سخت‌افزار و نرم‌افزار گرفته تا داده‌های بزرگ و نظارت بر آنها در داخل و خارج از کشور. این همچنین ماهیت اعتراض فزاینده نسبت به پلتفرم رسانه‌ای - اجتماعی تیک‌تاک است که بیش از 80 میلیون کاربر ماهانه در ایالات متحده دارد.
فراموش نکنید که ایالات متحده مدت‌هاست که نوع خود را از ادغام فناوری مورداستفاده قرار است. در طول سال‌ها، آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی بسیاری از مهم‌ترین پیشرفتهای فناوری آمریکا که کاربرد تجاری گسترده‌ای دارند را ایجاد کرده است. این پیشرفت‌ها شامل اینترنت، سیستم موقعیت‌یابی جهانی، پیشرفتهای نیمه‌رسانا، انرژی هسته‌ای، فناوری تصویربرداری و نوآوری‌های دارویی متعدد، به‌ویژه توسعه واکسن کووید-۱۹ است. ظاهراً آنچه برای یک دموکراسی (پریشان) خوب است برای سیستمی که توسط حزب کمونیست چین اداره می‌شود غیرقابل قبول می‌باشد.
تهدید هواوی تنها قسمت کوچکی از مشکلات در درگیری فناوری آمریکا با چین است. فهرست موسوم به لیست موجودیت که وزارت بازرگانی ایالات متحده برای در لیست سیاه قرار دادن شرکت‌های خارجی برای اهداف امنیتی ملی از آن استفاده می‌کند، به زنجیره تأمین هوآوی و همچنین تعدادی از شرکت‌های فناوری چینی که در نظارت داخلی اقلیت‌های قومی در استان سین‌کیانگ مشغول هستند، گسترش یافته است.
در همان زمان، با تصویب اخیر قانون تراشه و علم در سال 2022، ایالات متحده با تقلید از سیاست صنعتی چین، مداخله دولت برای حمایت از نوآوری‌های تکنولوژیکی را پذیرفت و اکتبر گذشته، اتفاق مهم‌تری افتاد: دولت بایدن محدودیت‌های شدید صادراتی را بر روی تراشه‌های نیمه‌رسانای پیشرفته باهدف سرکوب کردن تلاش‌های نوپای چین در هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی اعمال کرد.
اما سیاست‌های سخت آمریکا می‌تواند باعث شکست خودش شود، زیرا جنگ فناوری این کشور با چین در تاکتیک قوی، ولی در استراتژی ضعیف است. ایالات متحده به‌سرعت قدرت "شبکه مسلح" و تسلطی که می‌تواند بر روی گره‌های حیاتی اتصال فرامرزی اعمال کند را درک کرده است. این رویکرد، در ارتباط با «Friend-Shoring » متحدین آمریکا، کلید تحریم‌های مالی شدیدی است که علیه روسیه در پاسخ به حمله این کشور به اوکراین اعمال شده است. بااین‌حال، قابل بحث است که این رویکرد در کنترل کنسرسیوم‌های پیچیده تحقیقاتی چندملیتی و زنجیره‌های تأمین فیزیکی فناوری‌های مدرن به همان اندازه مؤثر خواهد بود یا خیر.
مهم‌تر از آن، در مضیقه قرار دادن حریفان، کمبود قدرت در داخل کشور را جبران نمی‌کند. این امر به‌ویژه در مورد آمریکا، باتوجه به رهبری فناوری فوق‌العاده شکننده‌ای که دارد، صادق است. درحالی‌که ایالات متحده در طول جنگ سرد به تهدیدهای فناوری اتحاد جماهیر شوروی سابق - به‌ویژه مسابقه تسلیحات هسته‌ای و چالش فضایی ناشی از اسپوتنیک - باقدرت پاسخ داد، از آن زمان دچار اشتباه شد: تحقیق و توسعه با بودجه فدرال به 0.7٪ از تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۲۰ کاهش یافت، بسیار کمتر از اوج 1.9٪ در سال 1964.
افزون بر این، در سال‌های اخیر، ایالات متحده در تحقیقات پایه، علمی ناب که دانه‌ی نوآوری است، سرمایه‌گذاری کمتری کرده است. در سال 2021، تحقیقات پایه به 14.9٪ از کل هزینه‌های تحقیق و توسعه کاهش یافت که بسیار کمتر از اوج 18.8٪ در سال 2010 بود. برای مثال، تنها 21 درصد از بودجه در قانون تراشه‌ها برای تحقیق و توسعه در نظر گرفته شده است.
جای تعجب نیست که چین در حال حرکت است. در آغاز قرن، تنها 0.9 درصد از تولید ناخالص داخلی خود یا تقریباً یک‌سوم از سهم 2.6 درصدی ایالات متحده را صرف تحقیق و توسعه کرد. تا سال 2019 (آخرین سال برای ارقام قابل مقایسه)، چین 2.2 درصد از تولید ناخالص داخلی یا 71 درصد از سهم 3.1 درصدی آمریکا را برای تحقیق و توسعه هزینه می‌کرد. ایالات متحده همچنین در مهارت آموزشی مبتنی بر STEM (علوم، فناوری، مهندسی و ریاضی) عقب مانده است، درحالی‌که چین اکنون تعداد دکترای STEM بسیار بیشتری نسبت به ایالات متحده تربیت می‌کند.
تا حدی، کمبود آمریکا در پایه‌های حیاتی رهبری فناوری، هم تحقیق و توسعه و هم سرمایه انسانی، نتیجه همان کمبود پس‌انداز داخلی است که منجر به کسری تجاری مزمن ایالات متحده شده است. تمایل آمریکا به سرزنش چین به‌خاطر مشکلاتی که خودش ایجاد کرده است، بهانه است، نه یک استراتژی.
رویکرد استراتژیک‌تر چین، به‌ویژه در مورد هوش مصنوعی، آسیب پذیری های خودش را دارد. درحالی‌که مخزن عظیم داده چین حاکی از مزیت بزرگی برای نرم افزارهای یادگیری ماشینی است، پیشرفتهای آن در این حوزه در نهایت بدون افزایش قدرت پردازش متوقف خواهند شد. حمله تاکتیکی آمریکا به تراشه‌های پیشرفتهای که قدرت پردازش هوش مصنوعی چین را تأمین می‌کنند، دقیقاً همان حلقه ضعیف زنجیره نوآوری چین را هدف قرار می‌دهد. چین آن را دریافت می‌کند و می‌توان روی پاسخگویی به این موضوع از سوی این کشور حساب کرد.
در قرن پنجم پیش از میلاد، سون تزو ، فیلسوف نظامی چینی باستان، توصیه کرد: «تاکتیک بدون استراتژی، بانگ قبل از شکست است». حدود 2500 سال بعد، این توصیه بیشتر از هر زمان دیگری مرتبط به نظر می‌رسد. چین امروزی همچنان به این بازی به‌صورت طولانی‌مدت ادامه می‌دهد، درحالی‌که حمله تاکتیکی آمریکا به فناوری چینی تنها یک بازی کوتاه است. با گرفتار شدن در یک سیستم سیاسی که ارزش کمی برای استراتژی قائل است، هیچ تضمینی وجود ندارد که ایالات متحده در تضاد فنی وجودی با چین پیروز شود.
جهت ارجاع علمی: استیون روچ، "تله تکنولوژی چینی _ آمریکایی"، مترجم، علی اسدی، تاریخ انتشار در سایت مرکز؛ ۱۴۰۱/۱۲/۲۷