آﯾﻨﺪه ﻣﻬﺎﺟﺮت، ﺑﺴﺘﺮﺳﺎزی و ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺳﻨﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ

ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه: دﮐﺘﺮ ﭘﺮاگ ﺧﺎﻧﺎ

ﻣﺘﺮﺟﻢ: راﺿﯿﻪ ﻏﺮﯾﺒﻌﻠﯽ

اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺘﻦ و ﻧﻈﺎرت: آﻧﺎ ﯾﻮﺳﻔﯿﺎن

ﻣﻨﺒﻊ : https://theluxuryofageing.com

مقدمه

ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻦ ﺟﻤﻌﯿﺖ و ﮐﻤﺒﻮد ﻧﯿﺮوی ﮐﺎر، ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺧﻮد در زﻣﯿﻨﻪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان، ﻣﻬﺎﺟﺮت و زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎ ﺗﺠﺪﯾﺪ ﻧﻈﺮﮐﻨﻨﺪ. در اﯾﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ، دﮐﺘﺮ ﭘﺎراگ ﺧﺎﻧﺎ، ﻣﺸﺎور اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ ﺟﻬﺎﻧﯽ و ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﮐﺘﺎﺑﻬﺎی ﭘﺮﻓﺮوش، دﯾﺪﮔﺎهﻫﺎﯾﺶ را در ﺧﺼﻮص اﯾﻦ ﻣﻮارد ﻣﻄﺮح ﻣﯽکند:

سوال : ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺘﻤﺪنِ در ﺣﺎل ﭘﯿﺮ ﺷﺪن - ﻧﺤﻮه رﻗﺎﺑﺖ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﺑﺮای ﺟﺬب اﻓﺮاد ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﻪ و ﻣﻬﺎﺟﺮان دارای ﻣﻬﺎرت -وﯾﮋﮔﯽ ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎی در ﺣﺎل ﻇﻬﻮر، ﺑﻌﻨﻮان ﻗﻄﺐ ﻫﺎی اﻓﺰاﯾﺶ اﻣﯿﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ و ﺗﺎب آور در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ - .در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻮارد زﯾﺮ ﻣﯽ ﭘﺮدازﯾﻢ: - ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ در ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻨﺠﺮ می شود. ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎی را ﮐﻪ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﺛﺮوت در آﯾﻨﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ .ﺗﻐﯿﯿﺮات راﻫﺒﺮدی ﮐﻪ ﺑﺮای ﻋﺒﻮر از ﻋﺼﺮ ﺑﯽ‌ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز اﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻤﺎ ﯾﮏ ﮐﺸﻮر ﻣﺘﻤﺪن ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪاﻧﺶ در ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻧﻤﯽ ﻣﯿﺮﻧﺪ. ﯾﮏ ﮐﺸﻮر ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎﯾﯽ - از زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎی ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻣﻬﺎﺟﺮت - ﺑﺮای ﻣﻬﺎﺟﺮﯾﻦ ﺧﻮد ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آن ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﺷﻤﺎ آن را "ﮐﺸﻮر ﻣﺘﻤﺪن" ﻣﯽ ﻧﺎﻣﯿﺪ، ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﻮد؟

 دکتر خانا : ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ﻧﯿﺎزﻫﺎی روزاﻧﻪ و ﻣﺪاوم زﯾﺎدی دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای آﻧﻬﺎ ﯾﮏ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮐﺎﻣﻞ از اﻣﮑﺎﻧﺎت ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺗﻐﺬﯾﻪ و ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز اﺳﺖ. ﺗﻤﺎﻣﯽ اﯾﻦ وﻇﺎﯾﻒ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﻘﺮﯾﺒﯽ ﺗﻮﺳﻂ اﻧﺴﺎن اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻧﻪ رﺑﺎت ﻫﺎ. ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﯿﻠﯽ، ﻫﻨﻮز ﺑﻪ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓﯽ ﺗﺠﻬﯿﺰات و اﺑﺰارآﻻت ﺑﻪ روز و ﻣﺪرن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ دﮐﻤﻪ ﻫﺎی ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﯾﺎ اﭘﻠﯿﮑﯿﺸﻦ ﻫﺎی ﺻﻮﺗﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺎی خودﮐﺎر ﺑﺪون راﻧﻨﺪه و رﺑﺎتﻫﺎی ﺷﺒﻪ اﻧﺴﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﻓﺎﺻﻠﻪ زﯾﺎدی دارﯾﻢ.

از دﯾﺪﮔﺎه ﻣﻦ اﯾﻦ ﻧﯿﺎز ﮔﺴﺘﺮده و ﻣﺒﺮم ﺑﻪ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در اﯾﻦ ﻣﻮارد ﺧﻼﺻﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺰرگ، ﭼﻨﺪ ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺎ ﮐﺎرﺑﺮی ﻣﺨﺘﻠﻂ و ﻓﺮاﮔﯿﺮ، ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﻣﮑﺎﻧﺎت ﭘﺰﺷﮑﯽ در ﻣﺤﻞ، ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﺧﺮﯾﺪﻫﺎی روزﻣﺮه ازﻃﺮﯾﻖ ﭘﯿﺎده روی، ﻏﺬا و ﺧﺮدهﻓﺮوﺷﯽ و ﺳﺎﯾﺮ اﻣﮑﺎﻧﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ از آن ﻟﺬت ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﺑﺮآورده ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻣﻘﺮون ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ ﺑﻮدن ﺑﺮای .ﮐﺎرﮔﺮان ﺿﺮوری در ﭼﻨﯿﻦ ﺟﻮاﻣﻌﯽ - ﭼﻪ ﺑﻮﻣﯽ و ﭼﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮ - ﻧﯿﺰ ﺑﺮای ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ و ﭘﺎﯾﺪاری ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ.

سوال : ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﺎن ﺑﻪ اﻣﯿﺪ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻫﺎی ﺑﻬﺘﺮ، آب و ﻫﻮا و ارزش و اﻋﺘﺒﺎر، رو ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ در ﺳﺎﻟﻬﺎی آﯾﻨﺪه ﮐﺪام ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان » ﮐﻌﺒﻪ آﻣﺎل « ﻣﻬﺎﺟﺮﯾﻦ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﻌﺎل ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎی ﺧﻮد را - از زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖﻫﺎی ﺳﻼﻣﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺗﺎب آوری در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻗﻠﯿﻤﯽ - ﺑﺮای ﺟﺬب و ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﺟﻤﻌﯿﺖﻫﺎی ﺳﺎﻟﺨﻮرده از ﻧﻮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟

دکتر خانا : ﺗﺤﻤﻞ ﺷﺮاﯾﻂ آب و ﻫﻮاﯾﯽ و ﻣﻘﺮون ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ ﺑﻮدن دو ﻋﺎﻣﻠﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﺎن ﺑﺮای ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺧﻮاه ﺟﻤﻬﻮری دوﻣﯿﻨﯿﮑﻦ یا ﻣﺮاﮐﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺑﺮ روی آب در ﮐﺸﺘﯽ ﻫﺎی ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ. در دﻧﯿﺎی در ﺣﺎل ﭘﯿﺮ ﺷﺪن، ﺑﯿﺶ از اﯾﻦ ﺷﺎﻫﺪ ﻣﻘﺎﺻﺪی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻬﺮ ﻫﺎ وﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪﻋﻨﻮان ﺗﻮرﯾﺴﻢ ﭘﺰﺷﮑﯽ و ﻗﻄﺐ ﻫﺎی ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻣﺎرات ﻣﺘﺤﺪه ﻋﺮﺑﯽ ﯾﺎ ﺗﺎﯾﻠﻨﺪ.

سوال : ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺳﯿﺎﺳﺖ اﯾﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﻣﺴﻦ را ﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاراﻧﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﯾﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﺲ اﻧﺪاز ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﺮده ﮐﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﺑﺎ ﺛﺒﺎﺗﯽ اراﺋﻪ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ رﻗﺎﺑﺖ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮای اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎی ﺟﻮان و ﮐﻤﺒﻮد ﻧﯿﺮوی ﮐﺎر ﮐﻪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺳﺎﻟﺨﻮرده ﺑﺎ آن ﻣﻮاﺟﻪ اﺳﺖ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺟﺬب ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻣﺎﻫﺮ را ﺑﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ داﺧﻠﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻣﺘﻌﺎدل ﮐﻨﻨﺪ؟ ﭼﻪ راﻫﺒﺮدﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺆﺛﺮ ﻫﻢ ﺗﻘﺎﺿﺎﻫﺎی اﻗﺘﺼﺎدی وﻫﻢ دﻏﺪﻏﻪﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ را ﺑﺮﻃﺮف ﮐﻨﺪ؟

دکتر خانا : ﺷﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻣﺎﻫﺮ ﺟﻮان ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺜﺒﺘﯽ در رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدی، ﭘﺎﯾﻪ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ، ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ و ﺳﺎﯾﺮ اﻫﺪاف ﮐﻠﯿﺪی ﮐﻪ ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺮای ﺧﻮد ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮرﺧﻼﺻﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻣﻬﺎﺟﺮت، ﯾﮏ اﺳﺘﺮاﺗﮋی اﻗﺘﺼﺎدی اﺳﺖ. ﻧﮕﺮاﻧﯽﻫﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮی در ﻣﻮرد ادﻏﺎم ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ وﺟﻮد دارد، اﻣﺎ اﯾﻦ ﯾﺎدآوری ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻼش ﻫﺎ ﺑﺮای ﻫﻤﺴﺎنﺳﺎزی ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻧﻮﺷﺪاروی ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﺳﻬﺮاب ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻌﻨﻮان ﺳﺘﻮﻧﯽ از ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ درﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. ﭼﻨﯿﻦ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاریﻫﺎﯾﯽ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻔﻌﺖ اﻗﺘﺼﺎدی ﮔﺴﺘﺮدهﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﺠﺎی آﻧﮑﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﻃﺒﻘﻪ زﯾﺮﯾﻦ ﻧﺎﻣﺘﺠﺎﻧﺲ ﺷﻮد.

سوال : ﺷﻤﺎ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﺮده اﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ زودﺗﺮ از آﻧﭽﻪ ﻗﺒﻼً ﺗﺼﻮر ﻣﯽﺷﺪ ﺑﻪ اوج ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺧﻮاﻫﯿﻢ رﺳﯿﺪ و ﭘﺲ از آن ﭼﯿﺰی ﮐﻪ ﺷﻤﺎ آن را »ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﺠﺪد ﻏﻮل آﺳﺎ« ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﯿﺪ، ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﺣﺪود 8 ﻣﯿﻠﯿﺎرد ﻧﻔﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ. ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﻤﺎ از اﯾﻦ اوج ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ و ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻧﺎﺷﯽ از آن در ﺗﻐﯿﯿﺮﺷﮑﻞ اﻗﺘﺼﺎد ﺟﻬﺎﻧﯽ و دورﻧﻤﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟

دکتر خانا : در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ اوج ﺧﻮد رﺳﯿﺪه اﺳﺖ. اﮔﺮ در آﻓﺮﯾﻘﺎ ﯾﺎ ﺟﻨﻮب آﺳﯿﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ، در واﻗﻊ در ﻣﻨﻄﻘﻪای زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺑﻪ اوج ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﺧﻮد رﺳﯿﺪه ﯾﺎ از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ رﺷﺪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻣﻬﺎﺟﺮت اﺳﺖ. ﭘﺲ ﻣﯽ‌ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻣﻬﺎﺟﺮت در ﺣﺎل ﺷﺘﺎب ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺳﺖ. اﯾﻦ اﻣﺮ ﺗﺎ ﺣﺪی ﻧﺎﺷﯽ از ﻋﺮﺿﻪ و ﺗﻘﺎﺿﺎ اﺳﺖ، ﻧﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻣﺮدم. ﻣﻬﺎﺟﺮان ﻣﻘﺎﺻﺪ و ﻣﻘﺎﺻﺪ ﻣﻬﺎﺟﺮان را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ. در ﻧﻬﺎﯾﺖ، ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺑﺮﻧﺪه ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎﻫﺮﺗﺮﯾﻦ ﺟﻮاﻧﺎن را ﺟﺬب ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ.

سوال: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺑﻮدن ﻣﻬﺎﺟﺮت اﻗﻠﯿﻤﯽ، ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﮐﺪام ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ در آن ﺗﻠﻔﯿﻘﯽ از ﺛﺒﺎت زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺳﺎﻟﻤﻨﺪ وﺟﻮد ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ؟

دکتر خانا : ﻣﻨﺎﻃﻖ زﯾﺎدی ﺑﺎ ﻇﺮﻓﯿﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ، اﻗﺘﺼﺎدی و ﺑﻮم ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ در ﺟﻬﺎن وﺟﻮد دارد، اﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺧﯽ از آﻧﻬﺎ ﻓﺮﺻﺖ را ﻏﻨﯿﻤﺖ ﺷﻤﺮده ﺗﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ ﺑﺮ ﺟﺬب اﻓﺮاد ﻣﺴﻦ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﻨﻨﺪ. ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﮑﺰﯾﮏ، ﺗﺎﯾﻠﻨﺪ، ژاﭘﻦ و اﺳﺘﺮاﻟﯿﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ای ﻫﺴﺘﻨﺪ و دﻟﯿﻞ آن اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻌﺪاد ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﺎن در اﯾﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎﺳﺖ. ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در ﺣﺎل اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﻣﺎرﮐﺖ ﻓﻌﺎل ﺑﺮای ﺟﺬب ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺳﺎﻟﺨﻮرده ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪمﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ﮐﺸﻮرﻫﺎی دﯾﮕﺮ از اﯾﻦ روﻧﺪ ﭘﯿﺮوی ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد ﺑﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد آوردن ﺑﺎزارﻫﺎی ﻓﻌﺎل ﺑﺮای ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺳﺎﻟﺨﻮرده ﮐﻪ اﻣﮑﺎن اﻧﺘﺨﺎب را ﺑﻪ .اﻧﻬﺎ ﻣﯽ دﻫﺪ

سوال : در ﻧﺸﺴﺖ ﺑﺮاﯾﺎن ﺟﺎﻧﺴﻮن ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﮐﺠﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎی ﭘﺎﯾﺎن ﻋﻤﺮ را ﺳﭙﺮی ﻧﮑﻨﯿﻢ"، ﺷﻤﺎ از ﺳﻨﮕﺎﭘﻮر ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻟﮕﻮﯾﯽ ﺑﺮای اﺛﺒﺎت آﯾﻨﺪه ﯾﺎد ﮐﺮدﯾﺪ. آﯾﺎ ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎی دﯾﮕﺮی در ﺣﺎل ﻇﻬﻮر ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺰاﯾﺎی زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﺳﻨﮕﺎﭘﻮر را ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎی ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮس ﺗﺮﮐﯿﺐ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﻄﺐ ﻫﺎی آﯾﻨﺪه ﺑﺮای ﺳﺎﻟﻬﺎی ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻣﻄﻠﻮب ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮﻧﺪ؟

دکتر خانا:  ﺑﺪون ﺗﺮدﯾﺪ ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎی دﯾﮕﺮی وﺟﻮد دارﻧﺪ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، ﺑﺎﻟﯽ و ﻟﻮﻣﺒﻮک در اﻧﺪوﻧﺰی، ﺑﻪ ﻣﮑﺎنﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪﻣﺪﺗﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪهاﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﺎن در آن ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪهاﻧﺪ. ﺑﺮای ﮐﺸﻮر ﻣﯿﺰﺑﺎن داﺷﺘﻦ ﻧﯿﺮوی ﮐﺎر ﭘﺰﺷﮑﯽ آﻣﻮزش دﯾﺪه از ﭘﺰﺷﮑﺎن، ﭘﺮﺳﺘﺎران و ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻫﺎی ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ، ﯾﮏ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﮐﺎرآﻣﺪ و ﮐﻢ ﻫﺰﯾﻨﻪ و ﺑﻪ ﻃﻮر اﯾﺪه آل ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺟﺪﯾﺪﺗﺮﯾﻦ ﻓﻦ آوری ﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ و درﻣﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ. ﺑﺎ ﮐﺎﻫﺶ .ﻫﺰﯾﻨﻪ‌ﻫﺎی اﯾﻦ اﺑﺰارﻫﺎ، ﻫﺰﯾﻨﻪ‌ﻫﺎی ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻧﯿﺰ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ.