بررسی ملاحظات استراتژیک ایالات متحده در خاورمیانه

تعداد 48

گزارش نشست گروه بررسی ملاحظات استراتژیک آمریکا در خاورمیانه با حضور و تحلیل دکتر ابراهیم متقی استاد دانشگاه تهران

۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰

مقایسه خاورمیانه مطلوب از منظر ایالات متحده و ایران، عنوان نشستی تخصصی است که گروه بررسی ملاحظات استراتژیک آمریکا در خاورمیانه روز شنبه 18 بهمن 1399 ساعت 16 الی 18 در پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه برگزار کرد. این نشست علمی با ارائه دکتر ابراهیم متقی، ناظر علمی گروه بررسی مسایل استراتژیک خاورمیانه و با حضور اعضای گروه آمریکا و علاقمندان به این نشست انجام گرفت.

گزارش سخنان دکتر رضا نظرآهاری دستیار وزیر و مدیرکل امریکا در وزارت امور خارجه

نگاهی بر عوامل تاثیرگذار در روابط ایران و امریکا در دوره بایدن

۶ اردیبهشت ۱۴۰۰

دکتر نظرآهاری در ابتدای سخنان خود با اشاره به این که « رصد اخبار سیاسی امریکا در جامعه جمهوری اسلامی بین 70 الی 80 درصد است » خاطر نشان نمود که « فراز و نشیب سیاست خارجی ایران برای امریکا مخصوصاً بعد از دوران ترامپ، متأثر از پارامترها و پالس‌های اثر گذار و مهمی است. شاید امریکا تغییری را که در عرصه سیاست‌ورزی دوره ترامپ شاهد بودیم، در هیچ دوره‌ای قبل از این رئیس جمهور تجربه نکرده بود و خیلی باعث خوشحالی است که الان دوران پساترامپی را شاهد هستیم. نظام سرمایه‌داری و لیبرالیسم در امریکا در دوره ترامپ احیا شد و می‌توان گفت دیدگاه امریکایی این است که حرف اول و آخر را آنها می‌زنند و باید بزنند. در همین دوران درگیری شدیدی بین سفید پوستان و رنگین‌پوستان با سیاه‌پوستان در مورد خدمات درمانی شکل گرفت که اثرات زیادی در روند انتخابات 2020 امریکا گذاشت. در انتخابات اخیر امریکا مردم بیش از 73 میلیون رأی به ترامپ دادند و نشان می‌دهد چقدر سیاست‌های داخلی ترامپ در بین مردم امریکا تاثیر گذار است که البته این مسئله از چینش نمایندگان سنا و احزاب سیاسی جمهوری‌خواه امریکا سرچشمه می‌گیرد. دردوره ترامپ سیاست خارجی در مورد ایران، با فشار حداکثری و تغییر رژیم جمهوری اسلامی ایران در دستور کار قرار گرفت که خوشبختانه با مقاومت ایران این طرح شکست خورد.»

حد و رسم انعطاف امریکا در برجام

۲۳ فروردین ۱۴۰۰

چهارشنبه آینده یعنی اول اردیبهشت 1400 دوباره دیپلمات های ایرانی و 1+5 در وین گردهم می آیند تا برجام را بعد از صدها زخم ترامپی، درمان و احیا کنند. اما پرسش و مساله اصلی این است که طرفین در میانه کوهی از بی اعتمادی و بدگمانی، تا چه حد و با چه رسم و طریقی حاضر و قادر به توافق خواهند شد؟