نویسنده: محمد حسین حافظیان  |   ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۰

در حالی که کل جهان عرب و جهان اسلام از توافق به دست آمده خوشنود است، واکنش خشم‌آلود اسرائیل به این توافق به خوبی نشان می‌دهد که تا چه حد اسرائیل از وضعیتی که در طی چهار سال گذشته بر فلسطین حاکم بود و دودستگی موجود رضایت خاطر داشت.

۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۰

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۰

ایران خواهان تقویت روابط با حکومت آینده مصر، اعم از حکومت ملی یا اسلام‌گرا است. مهم‌ترین مسئله برای ایران، خروج مصر از رهبری ائتلاف ضد ایرانی در جهان عرب، همانند رژیم مبارک که تحت استراتژی آمریکا و اسرائیل بود، است.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۰

در حال حاضر ساخت قدرت در عراق به صورت یک حکومت شیعی است یا به تعبیری دیگر «یک حکومت شیعی عرب» و اساس قدرت و ثروت نیز تغییر کرد و شیعیان از ذیل به عرش برآمدند.

۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۰

بشار اسد همانند مرحوم پدرش مهارت زیادی در بکارگیری تکنیک های بقای سیاسی دارد لکن در شرایط فعلی و پیش رو نمی توان روی کارآمدی این تکنیک ها حساب زیادی باز کرد.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۵ اردیبهشت ۱۳۹۰

وزارت امورخارجه قدمتی بیش از 150 سال در ایران دارد و از زمانی که مسائل ایران به مسائل نظام بین الملل گره خورد، وجود نهادی به نام وزارت امور خارجه حائز اهمیت شد.

نویسنده: سید حسین موسوی (رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه)  |   ۳۰ فروردین ۱۳۹۰

چنانچه ثبات به کشورهای عربی باز گردد، لحن بیانیه شورای همکاری خلیج‌فارس نیز تغییر خواهد کرد.و روابط ایران با منظومه شورای همکاری خلیج‌فارس شکل بهتر همراه با ثبات بیشتر پیدا خواهد کرد.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۲۸ فروردین ۱۳۹۰

سیستم بین الملل دچار تحولنشده است چون همچنان مشاهده می كنیم كه نقض نظم ضرورتاً منجر به تنبیه نمی شود واینكه قانون بر روابط بین كشورها حاكم نیست .

نویسنده: سید حسین موسوی (رئیس مرکز پژوهش های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه)  |   ۲۵ فروردین ۱۳۹۰

هیچ نشانه‌ای وجود ندارد كه ایران اقدام به تحریك همه ملتهای عرب به صورت همزمان كرده باشد و همه ملتهای عرب كما و بیش به این دعوت ایران آنهم به صورت دسته‌جمعی اقبال نشان داده باشند.

نویسنده: حسین دهشیار (ناظر علمی)  |   ۲۱ فروردین ۱۳۹۰

در شرایطی كه دركشورهای عرب شعله های بحران گسترده شده است و مردم به تضعیف ساختارهای سیاسی مستقر اقدام كرده اند آنچه به وضوح مشخص است حضور وسیع بازیگران غربی در كنار آن عدم رویت دو كشور روسیه و چین در محیط عملیاتی می باشد .