۳ شهریور ۱۳۹۲

اعتدال‌گرایی برای آنکه از فی‌البداهه بودن فاصله استراتژیک بگیرد و در خدمت اهداف کلان و ساختار‌سازی قرار گیرد، باید دانش و شایسته‌ سالاری را راهنمای خود قرار دهد. نمی‌توان بر خلاف قواعد خلقت عمل کرد.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۸ مرداد ۱۳۹۲

با روی کارآمدن دکتر روحانی موضوع گفتگو با آمریکا بار دیگر در محافل داخلی ایران مطرح شده است

نویسنده: سیامک بهرامی  |   ۲۰ مرداد ۱۳۹۲

در نهایت باید گفت که با توجه به موافقت کل جریان های کردی با نفس پروژه خودگردانی در کردستان سوریه،کردها به این پروژه نه به عنوان یک راهکار موقت بلکه به عنوان یک طرح استراتژیک می نگرند.

۱۵ مرداد ۱۳۹۲

صرف نظر از اختلافات و رقابتی که در روابط ترکیه و روسیه ایجاد شده، به نظر می رسد این روابط مسیر درستی را طی می کند و می تواند نشان دهنده این موضوع باشد که چگونه سیستم های منطقه ای در نظم نوین بین المللی شکل می گیرند.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۱۳ مرداد ۱۳۹۲

پرونده هسته ای ایران تنها موضوعی است که ارزش استراتژیک لازم برای نزدیک کردن ایران و آمریکا را دارد. ورود به گفتگوی همه جانبه و طرح همه مسائل روی میز شاید در شرایط فعلی خیلی واقع گرایانه نباشد. اول باید از یک موضوعی که برای هر دو طرف منفعت ملموس دارد شروع کرد تا دو طرف بتوانند در یک روند و از یک موضع برابر سیاسی به هم اعتماد کنند.

۱۳ مرداد ۱۳۹۲

تقویت پایه های دمکراسی در ترکیه که در سایه موفقیت های اقتصادی حزب "عدالت و توسعه" کسب شده مانع از حرکت این تحولات همانند تحولات بهار عربی خواهد شد.

نویسنده: کیهان برزگر  |   ۲۴ تیر ۱۳۹۲

ایران و عربستان دو بازیگر کلیدی در منطقه هستند که هم از لحاظ "ثقل جغرافیایی" و هم از لحاظ "اصول هویتی" به ایفای نقش در منطقه می پردازند.

نویسنده: طیبه دومانلو محمود رضا مقدم شاد  |   ۱۷ تیر ۱۳۹۲

در نهایت می‌توان گفت برای دموکراسی نوپای مصر هیچ چیز خطرناک‌تر از اقدامات یک‌جانبه‌ ارتش و تمامیت‌خواهی گروه‌ها نمی‌تواند باشد، حتی اگر این اقدامات در شکل «کودتا» صورت نپذیرد.

نویسنده: عزیز عباسی  |   ۱۶ تیر ۱۳۹۲

به نظر می رسد که رویکرد ایران درخصوص بحران سوریه مبتنی بر تعامل با جامعه جهانی در جهت حل بحران و اصل قراردادن خواست مردم سوریه در انتخابات ریاست جمهوری 2014 این کشور در تعیین ساختار آینده نظام سیاسی این کشور باشد.

نویسنده: رحمت حاجی مینه (مدیر گروه)  |   ۱۶ تیر ۱۳۹۲

به طور کلی می توان گفت از آنجا که جنبش اعتراضی در ترکیه به نماد مخالفت با سیاست های اردوغان و حزبش تبدیل شده است، پس اکثر سیاست های این حزب را در حوزه های داخلی و خارجی به چالش خواهد کشاند.