نقش دیپلماسی نظامی در استراتژی اسرائیل
نویسنده: سید حامد حسینی | ۱۶ آبان ۱۴۰۰
در نگاه کلی اسرائیل تمایل دارد امنیت ملی خود را در یک منشور محدود از قدرت نظامی درک کند و سایر ارکان اساسی مانند نهادهای دموکراتیک و انعطافپذیری ملی را کماهمیت جلوه دهد. در واقع، تأثیرات تاریخی و فرهنگی منجر به یک جدول زمانی ادراکی شده است که جنگها به عنوان نقطه عطف آن و هر چیز دیگری، منجر به آن میشود یا ناشی از آن است و دیپلماسی نظامی کاملا مورد توجه قرار نمیگیرد. بر اساس این طرز تفکر، زمانی برای دیپلماسی وجود دارد که صرفا توسط دیپلماتها مدیریت میشود و وقتی دیپلماسی شکست میخورد، نظامیان به جنگ میپردازند. این امر اصطلاح دیپلماسی نظامی را محدود میکند؛ اما در واقعیت، همه چیز مشخص نیست و ارتش به طور متناوب از ابزارهای دیپلماتیک برای خدمت به مأموریت و اهداف ملی خود استفاده میکند و نقش مهمی در مدیریت و شکل دادن به واقعیت دارد.